پایگاه خبری لقمه: سکته مغزی نه تنها برای فردی که سکته می کند، بلکه برای کل خانواده می تواند اتفاقی ناگوار باشد. این اتفاق می تواند منجر به مرگ زودرس و ناتوانی مادام العمر شود.
به گزارش پایگاه خبری
لقمه به نقل از زی نیوز، هنگامی که جریان خون به مغز برای مدت کوتاهی (کمتر از ۵ دقیقه) قطع می‌شود، باعث ایجاد یک علامت عصبی گذرا می‌شود که در سکته مغزی مشاهده می‌شود اما به سرعت قابل برگشت است. این حالت به عنوان سکته ناقص شناخته می‌شود.
سکته مغزی ناقص آسیب کمتری ایجاد می‌کند اما مطمئناً بدون تأخیر نیاز به مراقبت اضطراری دارد.
مشاهده شده است که خطر سکته مغزی در سه ماه اول پس از سکته ناقص ۲-۱۷ درصد است. حدود ۳۳ درصد از کسانی که سابقه سکته مغزی ناقص دارند در طی یک سال، اگر تحت درمان قرار نگیرند، دچار سکته مغزی اصلی می‌شوند.
هنگامی که عروق خون رسانی به مغز به دلیل لخته شدن خون مسدود می‌شوند، باعث کمبود اکسیژن و در نتیجه سکته ناقص می‌شود. اما جریان طبیعی خون به مغز به سرعت باز می‌گردد.
علائم سکته ناقص معمولاً در عرض یک ساعت (معمولاً کمتر از ۱۵ دقیقه) فروکش می‌کند، اما در برخی موارد ممکن است تا ۲۴ ساعت طول بکشد. برعکس، در سکته مغزی ایسکمیک، مغز برای مدت طولانی‌تری از اکسیژن محروم می‌شود. این باعث آسیب بیشتر و اثرات طولانی مدتی می‌شود که می‌تواند کُشنده باشد و باعث ناتوانی دائمی یا مرگ شود.
جدا از خطراتی که تحت کنترل ما نیستند مانند سن و سابقه خانوادگی، به طور کلی زنان در معرض خطر بیشتر سکته مغزی نسبت به مردان هستند.
سایر مشکلات مانند چاقی، بیماری شریان کاروتید، فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و بیماری‌های قلبی از قبل موجود نیز احتمال سکته مغزی را افزایش می‌دهند. گزینه‌های سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل، خوردن غذاهای حاوی کلسترول بالا و مصرف مواد مخدر مانند آمفتامین، کوکائین و هروئین می‌توانند این خطر را افزایش دهند.
علائم اصلی سکته مغزی ناقص عبارتند از:
• افتادگی صورت بطوریکه چشم‌ها یا دهان ممکن است به یک طرف افتاده باشند. همچنین ممکن است فرد در زمان لبخند زدن مشکل داشته باشد.
• مشکلات مربوط به گفتار مانند نامفهوم بودن، درهم ریختگی یا درک مشکل جملات. همچنین، ممکن است فرد برای پیداکردن کلمات مناسب مشکل پیدا کند.
• تجربه ضعف یا بی حسی اندام‌ها. ممکن است در بلند کردن یا بالا نگه داشتن بازوها مشکلی وجود داشته باشد.
• گاهی اوقات فرد ممکن است دچار مشکلات مربوط به تعادل و هماهنگی، تاری گذرا بینایی، ناتوانی در حرکت دادن یک طرف بدن، سرگیجه، گیجی، و تشخیص دیگران شود.