نه تایید نه تکذیب. این واکنش وزیر بهداشت درمقابل سوال خبرنگاران درباره برنجهای وارداتی است. یکی از رسانهها موضوع برنجهای وارداتی را عنوان میکند و از وزیر نظرش را در رابطه با این شایعه میپرسد. حسن طریقت منفرد هم پاسخ میدهد: «به گفته سازمان غذا و دارو به طور قطعی، رسمی و عملی چیزی به دستشان نرسیده که بررسی کنند، بنابراین این سازمان نمیتواند این اطلاعات و شایعات را تأیید یا تکذیب کند یا در مورد آن توضیح بدهد. دوستان ما در سازمانهای مربوطه یعنی سازمان غذا و دارو و سازمان استاندارد منتظرند تا نمونههای لازم که درباره آنها صبحت میشود، به دستشان برسد تا آنها را آزمایش و بعد اظهار نظر کنند.»
به گزارش لقمه، در حالی که وزیر بهداشت از نرسیدن نمونه برای آزمایش به سازمان استاندارد و غذا و دارو نرسیده و هنوز نمیتواند به مردم درباره آلودگی برنجهای وارداتی هشدار بدهد یا احتیاط در مصرف را توصیه کند که چندی پیش جمعی از نمایندگان مجلس نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند و از رسانهها خواستند به مردم اطلاع رسانی کنند که برنج وارداتی نخورند و بیش از همه به کودکان و مادران باردار درباره عواقب این آلودگیهای هشدار دادند. مهرداد بائوج لاهوتی، نماینده لنگرود و سخنگوی کمیسیون عمران مجلس همان زمان با بیان اینکه دولت باید پاسخگوی واردات برنجهای آلوده به کشور باشد، گفت: سرطان زا بودن برنجهای آلوده وارداتی مورد تأیید کارشناسان قرار گرفته است.
لاهوتی اما در گفتوگویی میگوید آلوده بودن را تایید نکرده و فقط به طور شفاهی اعلام کرده و هشدار داده است. نماینده مردم لنگرود معتقد است برای تامین برنج مورد نیاز در داخل و جبران میزان نیازمان به واردات ارادهای نیست. سال 88 زمانی که مرضیه وحید دستجردی به تازگی بر صندلی وزارت نشسته بود یکی از مسئولان موسسه استاندارد آلوده بودن برنجهای وارداتی را به فلزات سنگین اعلام کرد و چیزی نگذشت که وزیر بهداشت و رئیس موسسه استاندارد تکذیبش کردند. اما کمی بعدتر، اواخر شهریور 88، مهدی پورهاشم مدیرکل استاندارد استان تهران 13 نوع از برنجهای وارداتی را آلوده و غیرقابل مصرف دانست. پورهاشم همان روزها گفته بود کارشناسان این اداره با جمعآوری نمونههایی از چند نوع برنج خارجی وارداتی، به آزمایش آنها از نظر میزان سم مایکوتوکسین، سرب، آرسنیک و کادمیوم کردند و پس از این آزمایشها مشخص شد 13نوع از برنجهای خارجی وارداتی مشکل دارند و مصرف آنها برای مردم زیانآور است.
بر اساس استانداردهای بینالمللی (کدکس) و استانداردهای داخلی باید میزان این سموم به علت آنکه به ویژه سرب، آرسنیک و کادمیوم از فلزات سنگین هستند صفر باشد. آزمایش کارشناسان نشان داد میزان سم مایکوتوکسین در حد صفر است و مشکل خاصی ندارند ولی سرب در همه برنجها موجود است و در برخی انواع آن این میزان بسیار بالا و آرسنیک نیز بیشتر از حد استاندارد است. همان روزها حسینعلی شهریاری، نماینده زاهدان که در مجلس هشتم نیز ریاست کمیسیون بهداشت را بهعهده داشت نسبت به این وضع اعتراض کرده و به فارس گفته بود: «اطلاع دارم که در برخی استانهای مرزی از جمله سیستان و بلوچستان در مورد واردات مواد غذایی از مرز، فعل و انفعالاتی صورت میگیرد که قطعاً به سلامت مردم لطمه میزند.» فعل و انفعالات؟ چندی پیش معصومه ابتکار از اعضای شورای شهر تهران خانوادهها را از دادن برنج وارداتی به کودکان منع کردهبود: «هم اکنون مجمع سرطان شناسی جهان معتقدند که برنج آلوده به آرسنیک در ردیف اول سرطان کودک قرار دارد.
از این رو پیشنهاد دادند که به کودکان برنج ندهیم چرا که ممکن است آلوده باشد.» براساس اعلام سازمان بازرسی کل کشور از آبان ماه سال ۱۳۹۰ آزمون فلزات سنگین برای برنجهای وارداتی اجباری اعلام شد. این سازمان در همان زمان عنوان کرده بود که آلودگی برنجهای وارداتی به ویژه برنجهای هندی به «فلزات سنگین» محرز است.گندم، برنج و شکر در صدر فهرست کالاهای وارداتی ایران قرار دارد و کشورهای امارات متحده عربی، چین، هند، ترکیه و سوئیس به ترتیب در ردیف پنج کشور عمده صادرکنندگان اصلی کالابه ایران هستند. 400 هزار تن برنج، مابهالتفاوت تولید و نیاز داخل است.
این گفته نماینده لنگرود به آرمان است که اعتقاد دارد با کشت دوباره روی زمینهایی که محصول دادهاند، تغییر وضع محصول و استفاده از زمینهایی که کشتی در آنها صورت نمیگیرد میشود نیاز داخل به برنج را تامین کرد و البته وارد نکردن برنج به ضرر عدهای است که همیشه به بهانههای مختلف باعث میشوند این اتفاق نیفتد. سخنگوی کمیسیون عمران میگوید: از سال 88 بحث برنجهای آلوده مطرح بود، سازمان استاندارد گفت آلوده است و بعد هم حرفش را پس گرفت. اما چرا باید درصورتی که میتوانیم برنج را در داخل به اندازه کافی تولید کنیم آن را وارد کنیم و بعد هم با شک وتردید مصرف کنیم؟ آن هم در شرایطی که احتمال بالایی برای آلوده بودن آنچه وارد کشور میشود وجود دارد.
چرا آزمایش نمیشود؟
وزیر بهداشت میگوید هنوز آزمایش نکردهاند اما آیا این کار آنقدر سخت است و نمونه برنجها تا این اندازه دور از دسترسند که در این 4 سال نتوانستهاند سالم یا ناسالم بودن آن را بررسی کنند؟ لاهوتی میگوید این فقط در مورد برنج نیست و این موضوع برای مواد غذایی وارداتی دیگر هم مطرح است. برای مثال چای بسته بندی خارجی که در فروشگاهها هم توزیع شده و مردم خریداری میکنند و از مسیر غیرقانونی وارد شدهاست. وزارت بهداشت و سازمان استاندارد که متولیان سلامت مردم هستند در این باره هیچ کاری نکردهاند. بستههای چای که نمیدانیم محتوی چه جور چایی است همینطور به مصرف مردم میرسد و نظارتی هم در کار نیست. اما وزارت بهداشت چرا روی بستههای یک کیلویی چای که به طور غیرقانونی در شبکه توزیع قرار گرفته نظارت نمیکند.
مجلس انتظار دارد که وزارتخانه روی این موضوع و مسئله برنجها حساس شود و محصولاتی که سلامت آنها آزمایش نشده در میان مردم توزیع نشود. نماینده مردم لنگرود از تلاش مجلس برای قانع کردن وزارت بهداشت برا آزمایش برنجها میگوید. کاری که بهدلیل نزدیک شدن به روز انتخابات و روزهای پایانی عمر دولت دهم چندان سفت و سخت گرفته نمیشود و دولت بعدی باید در قبال این مسئولیت مانده از وزارتخانه طریقت منفرد پاسخگو باشد.
بازگشت به صفحه نخست