تحقیقات نشان می‌دهد که اگر میزان کالری‌های دریافتی تا 40 درصد کاهش یابند روند پیری سلول‌ها آهسته شده و عمر طولانی خواهد شد، از این رو محققان تلاش می‌کنند راهی پیدا کنند تا تأثیرات محدودیت کالری روی مغز را با یک دارو تقلید کنند.
به گزارش لقمه، در صورتی که دانشمندان بتوانند دارویی ارائه کنند که تأثیرات کاهش کالری برای مغز را تقلید کند، این دارو آنزیم‌های سلول‌های مغزی را فعال کرده و حتی اختلال شناختی ناشی از پیری مانند آلزایمر و از دست رفتن سلول‌های عصبی در نتیجه پیری به تعویق خواهد افتاد.
اکثر تحقیقات پیشین روی محدودیت کالری‌ها روی موش‌ها و سایر موجودات زنده انجام شده اما تحقیق روی انسان نشان می‌دهد که محدود کردن مصرف کالری می‌تواند حافظه را در سالخوردگان افزایش دهد.
در تحقیقات جدید که توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست انجام شده چگونگی تأثیر محدودیت کالری‌ها روی سلول‌های مغزی مورد توجه قرار گرفته است. آنها نشان دادند که محدود کردن کالری‌های جذبی روی موش‌های آزمایشگاهی تا 30 درصد سطح یک آنزیم را در مغز بالا می‌برد و نابودی سلول‌های عصبی را به تعویق انداخته است.
موش‌هایی که کالری‌های کمتری مصرف می‌کردند همچنین در آزمایش‌های حافظه بهتر ظاهر شدند.
پس از آن محققان محدویت کالری را تقلید کردند، آنها به موش‌ها غذای عادی همراه با داروی مسدود کننده آنزیم دادند. این موش‌ها عملکرد بهتری در سلول‌های مغزی خود داشتند و در تست‌های شناختی به خوبی ظاهر شدند که این وضعیت درست مشابه وضعیت موش‌ها در زمانی بود که مصرف کالری‌های آنها محدود شده بود.
این نخستین تحقیقی است که نشان دهنده مزایای محدودیت کالری‌ها روی عملکرد شناختی است، شرایطی که آن را به زوال کمتر سلول‌های عصبی در نتیجه عملکرد بهتر مغز نسبت داده‌اند.
کولین مورفی استاد دانشگاه پرینستون که روی پیری و سالخوردگی تحقیق می‌کند و در این تحقیقات سهم نداشته، اظهار داشت: التزامات و شرایط واضحی برای سلامتی انسان وجود دارد.
وی افزود:داروهای احتمالی هرگز نمی‌توانند به طور کامل از یک بیماری پیشگیری کنند، اما تا زمانی که بتوان این بیماری‌ها را به تعویق انداخت می‌توان امیدوار بود.
بازگشت به صفحه نخست