غذاهای نذری در ایران/3
آش نذری به سبک گیلانی ها


این آش از مغذی‏ ترین و خوش ‏مزه‏ ترین آش ‏های ایرانی است که یک ظرف از آن با یک تکه ‏نان می ‏تواند غذای کاملی از نظر تغذیه ‏ای باشد.
لقمه: این آش گیلانی به این دلیل به آش نذری معروف است که معمولا سالی یک ‏بار درست می ‏شود و به مقدار زیاد و بین مستمندان و دوستان پخش می ‏شود. مردم این منطقه معتقدند که این آش باید با حرارت بسیار ملایم 3 تا اذان روی آتش بماند یعنی از صبح تا شب. نام دیگر این آش، آش حضرت زهرا (س) است.


مواد لازم برای 4 تا 6 نفر:

کشک                                                                        1 پیمانه

لوبیا سفید، لوبیا قرمز، لوبیا چشم ‏بلبلی                               150 گرم

نخود، لوبیا چیتی، عدس، ماش                                          200 گرم 

گندم پوست کنده، برنج                                                   200 گرم

گوشت با استخوان(دنده و سرسینه گوسفندی)                    400 گرم

قیمه ساده                                                                 1 پیمانه
 
پیاز                                                                           3 عدد

سبزی: تره، جعفری، گشنیز، شوید، ترخون، مرزه، برگ چغندر     500 گرم

روغن، نمک، فلفل سیاه، فلفل قرمز، زردچوبه                        به میزان لازم

نعنا داغ و سیر داغ                                                        به میزان لازم



طرز تهیه:

گوشت را همراه با 1 پیاز خام چهار قاچ شده، فلفل، زردچوبه و 1 لیتر آب روی حرارت می ‏پزیم. بعد برنج و گندم را اضافه می ‏کنیم. بعد از آن که گوشت پخته شد آن را خارج نموده، بی‏ استخوان می ‏کنیم و می ‏کوبیم و سپس همراه با آن، سبزی و 2 قاشق پیاز داغ را به آش اضافه می ‏نماییم. (شوید و تره 2 برابر جعفری و برگ چغندر 4 برابر ترخون ومرزه است.)

در ظرفی دیگر حبوباتی را که از قبل خیس کرده ‏ایم با 1 لیتر آب کاملاً می ‏پزیم و بعد با گوشت کوب برقی یا هر وسیله ی دیگری یک سوم آن را می ‏کوبیم (نه همه آش‏ را)، زیرا آش یک‏ دست می ‏شود.

تمام این مواد را به ظرف گوشت و سبزی اضافه نموده، نمک آن را اندازه می ‏کنید و اگر آش شل نبود، آماده است. آن را در ظرف ریخته و با نعنا داغ، سیر داغ، کشک و قیمه ساده تزیین می ‏کنیم.



نکته: در روش سنتی پخت این آش، همه حبوبات و گوشت را با هم در دیگ جاداری ریخته و آن قدر هم می ‏زنند تا دانه‏ های بنشن در آش حل شود و به قول مادر بزرگ ‏ها تا 3 اذان روی آتش می ‏ماند، ولی از لحاظ مزه و ظاهر آش هر دو روش شبیه هم است.

در تاریخ ۱۳۹۰ چهارشنبه ۱۶ آذر
کدخبر:522منبع:تاریخ انتشار:۱۳۹۰ شانزدهم آذرلینک خبر: http://www.loghmeh.ir/Pages/News-522.aspx
پیاده سازی شده با نرم افزار تحریریه، شرکت نرم افزاری الفبای ایده برتر