خبرهای آلودگی موادغذایی یكی یكی از راه می‌رسند. یك روز خبر آلودگی برنج‌های وارداتی رسانه‌ای می‌شود، یك روز خبر آلودگی سبزیجات كشت شده در مناطق جنوبی‌تهران، یك روز خبر سبزیجات و آب آلوده و آخرین خبر از آلودگی مرغ‌های عرضه شده در تهران حكایت دارند. خبری كه حسین صفایی، مدیرعامل سازمان میادین و تره‌بار تهران در هفتمین جلسه شورای چهارم شهر تهران آن را به زبان آورد.
به گزارش لقمه، پیش از این نیز معصومه ابتكار، عضو شورای سوم شهر تهران و رئیس فعلی سازمان محیط‌زیست، از آلودگی موادغذایی همچون میوه و سبزیجات به سرب خبر داده بود و از وجود مقادیر بالای سرب در مرغ‌های عرضه شده در تهران ابراز نگرانی كرده بود. خبری كه وزارت بهداشت درخصوص آن نه موضع مثبت گرفت و نه منفی. سكوت تنها عكس‌العمل وزارت بهداشت در این باره بود. روز گذشته اما این خبر برای بار دوم توسط مدیرعامل سازمان میادین و تره‌بار تهران عنوان شد. به گفته وی مرغ‌هایی كه در تهران عرضه می‌شود اگرچه هورمونی نیستند اما دارای 47درصد سرب و 17 درصد كادمیوم هستند كه این ارقام نتیجه آزمایش‌هایی است كه درآزمایشگاه طرف قرار داد سازمان دامپزشكی كشور انجام شده است. وی با اشاره به آلوده بودن پیاز نیز گفت: پیاز از جمله آلوده‌ترین محصولات به سرب و نیترات است كه به تهران وارد می‌شود.
اما ظاهرا با وجود هشدارهای گاه و بیگاهی كه درخصوص وجود فلزات سنگین در موادغذایی از سوی كارشناسان داده می‌شود قرار نیست وزارت بهداشت در این باره اظهارنظر كند. انگار باید منتظر بود تا ماجرای برنج‌های آلوده دوباره تكرار شود. مسئولان وزارت بهداشت با بی‌اطلاعی از وجود چنین آلودگی‌هایی در مرغ و پیاز از اساس قضیه را منكر می‌شوندو محتاطانه با این موضوع برخورد می‌كنند. دكتر ایرج خسرو نیا، رئیس جامعه متخصصان داخلی یكی از این افراد است. وی با بیان این نكته كه چیزی در این خصوص نشنیده و مسئله آلودگی مرغ‌ها به سرب موضوعی جنجالی است حاضر به مصاحبه با تهران‌امروز نشد.
آلودگی‌های محیطی مقصر اصلی هستند
دكتر آراسب دباغ مقدم،دامپزشك و متخصص صنایع غذایی درخصوص چگونگی جذب سرب به بدن طیور به تهران امروز می‌گوید: سرب معمولا از طریق محیط جذب بدن می‌شود و این آلودگی‌ها معمولا در مرغداری‌هایی دیده می‌شود كه در كنار بزرگراه‌ها، فاضلاب‌های صنعتی و كارخانجات احداث شده‌اند. مثلا فاضلابی كه از كارخانه‌های رنگسازی وارد محیط می‌شود دارای مقادیر بالایی آلودگی فلزات سنگین است و مرغ‌ها با آشامیدن آب حاصل از این فاضلاب‌‌ها به سرب و دیگر فلزات سنگین آلوده می‌شوند.به گفته وی لوله‌های سربی داخل زمین نیز یكی از منابع آلوده‌كننده‌ای هستند كه با آب‌های زیر زمینی در تماس هستند و از جمله مواردی هستند كه آلودگی‌های سربی آب را رقم می‌زنند.
با این وجود گیاهان و دانه‌های خوراكی نیز كه در خاك‌های آلوده به سرب ناشی از فعالیت كارخانه‌های صنعتی پرورش پیدا كرده‌اند نیز می‌توانند از جمله راه‌های آلوده‌كردن طیور به فلزات سنگین باشند اما با وجود مشكلاتی كه ممكن است دان آلوده برای طیور ایجاد كند، بعید است مرغداران از دان‌های آلوده برای طیورشان استفاده كنند. دباغ مقدم درخصوص كاهش اثرات سرب و دیگر فلزات روی بدن مرغ می‌گوید: مرغ‌های گوشتی به این دلیل كه ظرف مدت 35 تا 50 روز به مرحله رشد و در نهایت عرضه در بازار می‌رسند فرصتی برای بروز عوارض ناشی از وارد شدن فلزات سنگین به بدن ندارند ضمن این كه برای پرورش دهنده نیز از نظر مالی صرف نمی‌كند كه برای دفع این مواد از بدن مرغ هزینه كند.
وی با اشاره به این نكته در حال حاضر دنیا به سمت تولید محصولات ارگانیك می‌رود، تاكید می‌كند:امروزه د ردنیا بخصوص اتحادیه اروپا به سمت پرورش مرغ ارگانیك پیش می‌روند كه به دلیل شرایط ویژه‌ای كه در آن پرورش پیدا می‌كنند هیچ‌گونه ماده شیمیایی در بدنشان وجود ندارد این روش اگر چه هزینه بر است اما سلامت انسان‌ها را تامین می‌كند.
بی‌توجهی به سلامت شهروندان
ظاهرا استفاده ازسم‌های غیراستاندارد به روالی طبیعی در كشورمان تبدیل شده است. چندی قبل رسول خضری، عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس در این باره گفته بود: در كشور ما از سم‌های فاقد استاندارد برای آفت‌زدایی استفاده می‌شود و بسیاری از میوه‌ها و سبزی‌های مصرفی نیز باید از سبد غذایی خانوار حذف شوند اما این موضوعی است كه نه می‌توان آن را انجام داد و نه می‌توان نسبت به آن بی‌تفاوت بود. رسول خضری درخصوص آلودگی مرغ‌ها به سرب و كادمیوم نظری بر خلاف دامپزشكان دارد، او می‌گوید: مشكل آلودگی مرغ‌ها به سرب از دانه ایی است كه به عنوان غذای اصلی به آنها داده می‌شود. دانه‌های مورد استفاده آلوده به سرب هستند زیرا با دستگاه‌های آغشته به سرب تولید می‌شوند. به این ترتیب گوشت مرغ آلوده به سرب بوده است و با خوردن آن این ماده سرطان‌زا وارد بدن انسان می‌شود.
خضری با اشاره به این نكته كه كمیسیون بهداشت بارها و بارها نسبت به این وضعیت هشدار داده اما اقدامی برای رفع آن انجام نشده، می‌گوید: وزارت بهداشت و درمان و جهاد کشاورزی باید نسبت به وضعیت سلامت مرغ توجه کنند. وی با اشاره به تحقیقی كه چندی قبل توسط شورای شهر تهران انجام شد می‌گوید:در تحقیقی که از سوی شورای شهر تهران در زمینه کودهای شیمیایی و سموم نباتی انجام شد معلوم شد که این کودها آلوده به نیترات و فلزات سنگین هستند و در سبزیجات برگ پهن مانند کاهو باقی می‌ماند و به محض ورود به بدن موجب بروز سرطان می‌شوند.
دكتر عزیز خانی نیز با اشاره به این نكته كه مشكلاتی كه در دام و طیور وجود دارد بلافاصله به انسان منتقل می‌شود، به تهران امروز می‌گوید: مرغ‌ها اگر چه دارای مشكلات هورمونی نیستند اما نحوه كشتار صنعتی آنها به گونه‌ای است كه مرغ در هنگام ذبح شدن استرس بالایی را تحمل می‌كند و این استرس وارد تمام اندام وی می‌شود. همین مرغ هنگامی كه توسط انسان مصرف می‌شود مقادیر زیادی استرس و اضطراب را وارد بدن می‌كند و همین اضطراب بیماری‌های فراوانی را به بدن مصرف كننده وارد می‌كند. به گفته وی بهترین نوع مرغ، مرغی است كه در محیط طبیعی رشد كرده و مدت زمان رشد وی نه به گونه صنعتی كه به روش طبیعی است و ذبح وی نیز بر اساس اصول اسلامی است در این صورت نه تنها مواد مضر ناشی از استرسی كه به مرغ‌های با كشتار صنعتی مشاهده می‌شود در بدن این مرغ‌ها وجود ندارد بلكه می‌توان از نحوه تغذیه و سلامت و نوع كشتار آنها مطمئن بود.
مرغ‌های آلوده موضوعی است كه می‌تواند‌آلودگی آنها به تخم‌مرغ‌ها نیز سرایت كند. موضوعی كه اگر به سرعت تدبیری برای آن اندیشیده نشود - طبق روال چنین موضوعاتی دستخوش تكذیب‌های سفت و سخت وزارت بهداشت و دامپزشكی و... نشوند – مشكلات زیادی را درخصوص سلامتی شهروندان به وجود می‌آورند. این هشدار را می‌توان درخصوص آلودگی هوای تهران و ابتلای بالای شهروندان به سرطان و مرگ و میرهای بالای ناشی از آلودگی هوا مشاهده كرد. موضوعی كه اگر با تدبیر به موقع مسئولان و تكذیب‌های پیاپی روبه‌رو نمی‌شد الان راه‌حلی برای آن اندیشیده شده بود و دیگر نگرانی از بابت آلودگی‌های پاییز و زمستان تهران وجود نداشت. ظاهرا پس از سكوت وزارت بهداشت در این خصوص تنها راه، نخریدن مرغ‌های آلوده‌ای است كه مهر تایید وزارت بهداشت را دارند و بس.
بازگشت به صفحه نخست