برندسازی محصولات کشاورزی صادراتی

به گزارش لقمه، حامد قادرزاده - عضو هیات علمی دانشگاه کردستان اظهار کرد: ایجاد ذهنیت مناسب در مصرف‌کنندگان، استانداردسازی و برندسازی باید در صادرات کشاورزی جدی گرفته شود تا منافع آینده بر منافع فعلی ارجحیت داشته باشد.

وی با بیان این‌که صادرات محصولات کشاورزی بایستی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد، ادامه داد: آن‌چه در بحث صادرات کشاورزی بسیار اهمیت دارد توجه به سلیقه و نیاز مصرف‌کنندگان بازارهای هدف است.

قادرزاده ایجاد ذهنیت مناسب در مصرف کنندگان داخلی و خارجی و ایجاد برند برای محصولات تولیدی را در فرآیند توسعه صادرات، مهم قلمداد کرد.

این کارشناس کشاورزی تصریح کرد: توجه نکردن به آینده و صرفا توجه به درآمدهای آنی ناشی از خلأهای موجود در بازار ممکن است بتواند در کوتاه مدت درآمدی برای ما ایجاد کند اما در بلندمدت زیانی که از نبود اعتمادی که نسبت به مصرف محصولات به وجود آمده به مراتب از درآمدی آنی بیشتر خواهد شد.

به گفته قادرزاده لازم است تولیدکنندگان محصولات کشاورزی و صادرکنندگان هر دو به عنوان یک واحد کاملا به هم پیوسته تلاش لازم جهت شناخت ویژگی‌های بازار هدف را به کار گیرد و با ارائه‌ برنامه‌های مناسب جهت تبدیل فرآورده‌های محصولات کشاورزی با واحدهای تبدیلی، تلاش در جهت تحقق تمایلات مصرف‌کنندگان بازارهای هدف را به کار بگیرند.

وی ادامه داد: این باعث می‌شود که تولید در بخش کشاورزی با اطمینان بیشتری صورت گیرد و بعضا منجر به عقد قراردادهای مناسب بین تولیدکنندگان، تبدیل کنندگان و صادرکنندگان خواهد شد و تحقق این مساله ثبات نسبی را به بازار خواهد داد و بازار محصولات کشاورزی را هدفمند خواهد کرد.

این کارشناس کشاورزی هدفمند شدن بازار محصولات کشاورزی را در توسعه بخش کشاورزی موثر دانست و گفت: این مساله با تقویت بنیه تولیدی تولیدکنندگان، تبدیل کنندگان و صادرکنندگان، امکان مبادلات بیشتر این واحدها در سطح داخل و خارج از کشور شده و سهم قابل توجهی از سرمایه‌گذاری‌ها در کشور ناشی از افزایش درآمد این گروه‌ها رقم بخورد.

قادرزاده اظهار کرد: بحث صادرات با فروش داخلی متفاوت است. در صادرات باید ترجیحات مصرف‌کننده و نیاز آنها را بشناسیم لذا بسته‌بندی، درجه‌بندی، استانداردسازی، نصب برچسب‌های تاریخ تولید، انقضا و در مواردی دستور مصرف و ویژگی‌های محصول از نکات حائز اهمیتی است که در صادرات محصولات کشاورزی باید مورد توجه قرار گیرد.

وی با بیان این‌که نبود نگاه بلندمدت در میان صادرکنندگان باعث کاهش سهم ما در بازار جهانی به‌ ویژه در کشورهای همسایه شده است، تصریح کرد: صادرات کشاورزی در مقایسه با گذشته یا کاهش یافته یا رشد چشمگیری نداشته است؛ به طور مثال عراق کشور مستعدی برای دریافت محصولات کشاورزی ایران است که ارسال محصولات به این کشور هم در مقایسه با کشورهای دیگر کم‌هزینه است و هم این‌که این کشور توان زیادی برای دریافت محصولات کشاورزی ما را دارد.

به گفته این کارشناس کشاورزی باید از طریق صادرات محصولات کشاورزی حتی اگر قیمت آن‌چنانی هم بر محصول در مراحل اولیه نگذاریم سهمی را برای خود در بازار جهانی ثبت کنیم.

قادرزاده ادامه داد: افزایش سهم در بازار باعث می‌شود که در آینده با افزایش تولید و استفاده صرفه حاصل از مقیاس تولید در واحدهای تولیدی، هزینه‌ تمام شده را برای داخل کشور نیز کمتر کرده و با توسعه‌ صادرات، امکان عرضه ارزان‌تر محصول در بازار داخل را نیز پیدا کنیم که این می‌تواند در بالا بردن درآمد تولیدکنندگان موثر است.

وی تاکید کرد: بخش کشاورزی به عنوان یکی از بخش‌های اصلی تامین کننده نیاز روزافزون غذا برای جمعیت در حال توسعه و ایجادکننده منبعی برای درآمد در کشور محسوب شود و بایستی مورد توجه قرار گیرد.

قادرزاده توسعه بخش کشاورزی را کمک به ایجاد بازار خوب برای صنعت و ارزآوری برای کشور دانست.



بازگشت به صفحه نخست