چندی پیش در بازرسی یکی از مجالس صوفیه، بیش از 800 قرص روانگردان کشف شد که برای تهیه ترکیبات خلسه‌آور مورد استفاده قرار می‌گرفت تا جوانان بیشتری جذب فرقه شوند.
به گزارش لقمه، یکی از مسائل مهمی که جدا از ماهیت خطرناک و ویرانگر گرایش‌های فرقه‌ای باید مد نظر قرار گیرد، بحث انحرافاتی است که این فرقه‌ها به ترویج آن در جامعه می‌پردازند و شاکله اجتماعی را مورد آسیب قرار می‌دهند.
فرقه های منتسب به صوفیه و دراویش یکی از فرقه‌هایی هستند که انحرافات و بدعت‌های عجیبی را در شریعت رواج داده‌اند، یکی از این بدعت‌های خطرناک اسفاده از مواد مخدر در مجالس دروایش است. استعمال مواد مخدر در برخی فرقه های دراویش سابقه طولانی داشته، به نوعی که این عمل به عنوان یکی از برنامه‌های جاری خانقاه بوده است.
یکی از اقداماتی که در گذشته و حال در دراویش وجود داشته، جوشاندن بنگ و حشیش در آبگوشت و توزیع این غذا در بین مریدان بوده است تا بتوانند افراد را تحت تأثیر مواد مخدر قرار داده، به گونه ای که این افراد فکر کنند حالتی که به آنها دست می‌دهد در اثر تأثیرات معنوی حضور در خانقاه است. این اعمال تا جایی به صورت علنی بوده است که یکی از اقطاب «حیرتعلیشاه نایینی» جانشین صفی در نامه‌ای به یکی از صوفیان از ارسال حشیش تشکر می‌کند. به هر حال برای رسیدن به خلسه و درک مقام صحو نیاز به ابزارهایی بوده که برخی از آنان همین موارد است.
علامه طباطبایی(ره) عارف بزرگ و مفسر ارجمند شیعه در المیزان می‌فرمایند: «صوفیه براى سیر و سلوک آداب و رسوم خاصى را که در شریعت وجود نداشت به وجود آوردند و راه‌هاى جدیدى را پیوسته به آن افزوده و شرع را کنار گذاشتند. تا اینکه به جایى رسیدند که شریعت را در یک طرف دیگر قرار دادند و کارشان به جایى رسید که در محرمات غوطه‌ور شدند و و اجبات را ترک کردند و در آخر منتهى به تکدى و استعمال بنگ و افیون شدند که این حالت، آخرین حالت تصوف است که مقام فنا نامیده مى‌شود.» به هر حال صوفیان نیز بنا به مقتضیات زمانی خود به روش‌های جدید روی آورده‌اند و در مجالس جدید خود به جای استفاده از شیوه‌های قدیمی که هنوز مورد استفاده نسل‌های قدیمی آنهاست، برای جذب جوانان از مواد مخدر صنعتی و ترکیبات آمفتامین که به مواد مختلف گیاهی آغشته شده است برای جذب مریدان نسل جوان خود استفاده می‌کنند.
از جمله عوارض جسمانی مصرف آمفتامین‌ها می‌توان به افزایش ضربان قلب و فشار خون، خشکی دهان، تعریق، افزایش انرژی، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ و بی‌خوابی اشاره کرد. از جمله عوارض روانی آن نیز احساس سرخوشی، احساس قدرت، افزایش توانایی تمرکز، نوسانات خلقی، برآشفتگی و تحریک‌پذیری است. مصرف مداوم آمفتامین‌ها منجر به ایجاد تحمل و وابستگی می‌شود. به نحوی که با قطع ناگهانی آنها علائمی همچون تحریک‌پذیری، گرسنگی شدید، اختلال خواب و افسردگی حاد بروز خواهد کرد و در مصارف طولانی مدت، امکان بروز حالات جنون شبیه به اسکیزوفرنی وجود دارد.
چندی بیش در بازرسی از یکی از این مجالس بیش از 800 قرص روانگردان کشف شده است که جهت تهیه ترکیبات خلسه آور برای افراد جوان و ناآگاه که جذب این فرقه‌ها شده‌اند مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
بازگشت به صفحه نخست