به گزارش لقمه، ملانصرالدین از دیرباز، یعنی از زمان طفولیت عاشق خوردن شیر بود، این عشق در طول ایام كم شد، اما از بین نرفت. روزی برای خرید شیر وارد سوپرماركتی عریض و طویل شد، با راهنمایی یكی از فروشندگان به سمت بخش لبنیات راهنمایی شد.
ملا مقابل یخچال بزرگ ایستاد، انواع و اقسام شیرها، با مارك های مختلف كنار هم چیده شده بودند. در انتخاب مردد بود كه فروشنده ای خوش سر و زبان به او پیشنهاد داد یك بطری شیر پر چرب بردارد. ملا كه دل خوشی از شیر كم چرب به علت مزه و خاصیت آن نداشت به حرف فروشنده گوش داد و یك بطری شیر پرچرب گرانقیمت ابتیاع كرد. طبق عادت دیرین، به علت اعتماد نداشتن به اصل پاستوریزه، شیر را در ظرفی ریخت و جوشاند. هنگام جوش، شیر به جای اینكه پف كرده و سر ریز شود، رویش روغن جمع شده و غلغل می زد! گاز را خاموش كرد، اما هر چه با خودش كلنجار رفت، نتوانست قطره ای از آن را بنوشد. صبح روز بعد به همان سوپرماركت رفت، اما جواب سربالا شنید. با عصبانیت به وزارت بهداشت رفت. مسوولی را به او معرفی كردند.
به محض اینكه در اتاق باز شد، قبل از سلام، مسؤول گفت: می دانم برای چه سراغ من آمده اید، حتماً به خاطر شیر پرچرب است! ملا با تعجب پرسید از كجا می دانید؟! مسؤول گفت: روزانه صدها مورد شكایت از شیر پرچرب داریم! ملا گفت: پس چرا جلوی این كار غیر بهداشتی و آسیب زننده را نمی گیرید؟
مسؤول تنها آهی كشید. ملا ادامه داد: مردم به اعتماد شما شیرهای خوشمزه و مقوی گاو و گوسفند محلی را رها كرده و به شیرهای بی كیفیت و گرانقیمت به اصطلاح پاستوریزه چسبیده اند. شما وظیفه شرعی و عرفی دارید تا مقابل این گونه سوء استفاده كننده هایی كه با جان مردم بازی می‌كنند بایستید.
مسؤول گفت: حرفی برای گفتن ندارم! ملا گفت: عجب! شیر كم چربی كه مدام با پول های كلان برای آن در تلویزیون تبلیغ می كنید، نه خاصیت دارد و نه مزه دهان پر كنی، شیر پرچرب تان هم كه فقط روغن نباتی است، مردم باید به كدام ساز شما برقصند؟! هر روز هم كه بر قیمت آن می افزایید. شیرهای محلی پرخاصیت ارزان قیمت چه ایرادی داشتند كه مردم را از خوردن آن باز داشتید؟ ملا نگاهی به مسؤول كرد تا جواب سوالاتش را از دهان او بشنود، دید پنبه در گوش كرده، در خواب فرو رفته و خرناس بلند می كشد!
بازگشت به صفحه نخست