یک فوق تخصص غدد با تاکید بر اینکه کمبود ید پس از تولد نوزاد با تجویز هورمون‌های تیروئیدی برطرف نمی‌شود، گفت: دقت کامل به این موضوع و برطرف کردن کمبود ید پیش از بارداری حائز اهمیت است تا با تامین ذخایر ید بدن مادر از کمبود ید در جنین پیشگیری شود.
به گزارش لقمه، دکتر محبوبه سادات حسینی با بیان اینکه ید یکی از عناصر مهم سازنده هورمون‌های تیروئیدی در بدن است، گفت: وجود مقدار معینی از ید در بدن الزامی است.
وی تصریح کرد: هورمون‌های تیروئیدی در سوخت و ساز، متابولیسم بیشتر سلول‌های بدن و پدیده رشد و نمو به خصوص در دوران کودکی، نوجوانی و نوزادی حائز اهمیت است. بنابراین غده تیروئید برای ترشح و تولید کافی هورمون‌های تیروئیدی احتیاج به ید کافی در بدن دارد.
این فوق تخصص غدد با اشاره به اینکه شدت یا کمبود ید در بدن با توجه به اینکه در چه دوره‌ای از زندگی اتفاق افتاده باشد، می‌تواند مشکلاتی به همراه داشته باشد، گفت: این کمبود در دوران جنینی می‌تواند موجب سقط، تولد مرده جنین، ناهنجاری‌های مادرزادی، اختلالات حرکتی، کر و لالی و عقب‌ماندگی ذهنی و روانی شود.
حسینی افزود: کمبود ید در دوره کودکی می‌تواند منجر به گواتر، کم کاری تیروئید و عقب ماندگی رشدی، روانی و جسمی و در دوره بعد از بلوغ باعث اختلال در اعمال روانی، گواتر و کم کاری تیروئید شود.
وی بیشترین اختلالات را مربوط به زمانی که میزان ید دریافتی زنان باردار اندک و در نتیجه تولید هورمون تیروئیدی کم می‌شود دانست و بیان کرد: سلول‌های عصبی مغز بویژه در ماه‌های سوم تا پنجم زندگی داخل رحم، برای رشد نیاز فراوان به هورمون‌های تیروئیدی دارد که در صورت کمبود ید، اختلال در رشد و عوارض شدید عصبی پس از تولد بروز می‌کند.
این فوق تخصص غدد اظهار کرد: کمبود ید پس از تولد نوزاد با تجویز هورمون‌های تیروئیدی برطرف نمی‌شود؛ بنابراین دقت کامل به این موضوع و برطرف کردن کمبود ید پیش از بارداری بسیار حائز اهمیت است.
حسینی با تاکید بر اینکه که در برخی مناطق به دلیل بارندگی با کمبود ید مواجه هستیم که با یددار کردن نمک سعی می‌کنند این مشکل را برطرف کنند، گفت: میزان معمول لازم ید در بدن 100 میکروگرم در طول روز است که باید از منابع گیاهی و حیوانی تامین شود، اما به دلیل کمبود ید باید منابع غذایی غنی‌سازی شوند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله به تشکیل کمیته مبارزه با کمبود ید از سال‌ها پیش و یددار کردن نمک‌ها به عنوان یکی از روش‌های موفق برای مبارزه با کمبود ید اشاره کرد و گفت: شدت عوارض کمبود ید با توجه به سن افراد متفاوت است. بهترین روش در مرحله اول پیشگیری است که در دوران نوزادی صرفا باید پیشگیری شود، اما در دوران کودکی، نوجوانی و بعد از بلوغ در صورت ابتلا به کمبود ید باید هورمون‌های تیروئیدی جایگزین و درمان کم‌کاری تیرئید انجام شود.
حسینی در پایان خاطر نشان کرد: بهتر است که مردم از نمک‌های یددار استفاده کنند و نمک را در مرحله آخر به غذا اضافه کنند تا این عنصر در غذا باقی بماند و از ابتلا به کمبود ید جلوگیری کنند.
بازگشت به صفحه نخست