«در مرور تیتر اخبار دیروز، چشمم به خبری افتاد که روی آن ایستادم و متن آن را خواندم. ظاهرا قرار است کمبود گوشت کشور پس از برزیل و استرالیا و دیگر کشور‌ها، این بار از کشور هند تامین شود و احتمالا این معامله برمی‌گردد به مسئله تحریم‌های اعمال‌شده به کشور که نمی‌توانند پول نفت فروخته‌شده را نقدا از هندی‌ها پس بگیرند و به جای آن مجبورند هر آشغالی را که می‌شود از هند وارد کنیم تا پول تسویه شود.»
به گزارش لقمه، غلامرضا یزدانی با این مقدمه در «فرارو» نوشت: «از آنجا که خودم چندین سال در این کشور اقامت داشته‌ام، در مورد بوفالوهای هندی در یک کلمه باید بگویم که این بوفالو‌ها در زندگی هندی‌ها نقش خوک را بازی می‌کنند و زندگی و خوراک آنها از وضعیت خوک‌ها پلید‌تر و کثیف‌تر است.
اولا اینکه تصور نکنید یک یا چند مجتمع دامداری مدرن و بهداشتی برای پرورش و کشتار بوفالو‌ها در آن کشور وجود دارد و ذبح آنها هم به صورت شرعی و رعایت بهداشت فردی و محیطی انجام می‌شود. چنین چیزی در هند قابل تصور نیست.
در ثانی، این بوفالو‌ها به صورت گله‌ای در اطراف مرداب‌ها و تالاب‌های بسیار آلوده و متعفن‌شده توسط انسان‌هایی که در همان جا‌ها و بین همین بوفالو‌ها به طرز وحشتناکی کثیف زندگی و تغذیه می‌کنند و ناقل بسیاری از ویروس‌ها و میکروب‌ها و بیماری‌های مشترک بین انسان و دام هستند، زندگی می‌کنند.
مردمانی که با این بوفالو‌ها زندگی می‌کنند اصلا نمی‌دانند محلی به نام سرویس بهداشتی (دستشویی یا توالت) یا حمام وجود دارد و این کار‌ها را در فاصله چند متری از محل زندگی و در فضای باز انجام می‌دهند و این بوفالو‌ها هم همانجا در حال تغذیه هستند.
کافی است یک نفر فقط با قطار مثلا از بمبئی به طرف دهلی برود تا شاهد هزاران صحنه این‌چنینی در فاصله چند متری ریل باشد.
به هر حال از ما گفتن؛ کاری که از دستمان بر می‌آید تا بعد‌ها مورد سرزنش وجدانمان قرار نگیریم.»
بازگشت به صفحه نخست