پایگاه خبری لقمه : غذای سبز نوعی غذای بدون آلودگی با ایمنی، کیفیت و ارزش تغذیه‌ای بالاست که توسط یک نهاد معتبر، گواهی شده است و محصول ارگانیک نیز بر اساس استانداردهای ارگانیک تولید، فرآوری و ارائه شود و برای تولید این محصول نیز از بذر و مواد گیاهی ارگانیک استفاده می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری لقمه ، رضا شهریاری - عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل - در گفت‌و‌گو یی در اردبیل ضمن بیان این مطلب، گفت: کشاورزی ارگانیک یک سامانه بوم‌شناختی مدیریت تولید است که تنوع زیستی، چرخه‌های زیستی و فعالیت زیستی خاک را بهبود می بخشد.
وی با بیان اینکه غذای سبز نوعی غذای بدون آلودگی با ایمنی، کیفیت و ارزش تغذیه‌ای بالا است که توسط یک نهاد معتبر، گواهی شده است، افزود: سامانه غذای سبز از چهار بخش استانداردهای زیست محیطی، استانداردهای تولید و عملیات، استاندارد محصول و استاندارد بسته بندی و برچسب گذاری تشکیل شده است.
شهریاری هوا، خاک و آب را جزو عوامل زیست محیطی که در تولید غذای سبز باید رعایت شوند دانست و تصریح کرد: هیچ‌یک از کمیت‌های آزمایش شده نباید بیشتر از آستانه مجاز که در استانداردها مشخص شده است، باشند.
این کارشناس کشاورزی خاطرنشان کرد: در فرآیند تولید، به هیچ وجه نباید از نهاده‌های شیمیایی صنعتی مانند کودهای شیمیایی، آفت‌کش‌ها، افزودنی‌های غذایی و دیگر نهاده‌های شیمیایی استفاده شود و هیچ پسماندی از این مواد نباید در فرآورده نهایی وجود داشته باشد.
وی با بیان اینکه کشاورزی ارگانیک یک سامانه بوم‌شناختی مدیریت تولید است که تنوع زیستی، چرخه‌های زیستی و فعالیت زیستی خاک را بهبود می بخشد، تاکید کرد: هدف اصلی کشاورزی ارگانیک، بهینه سازی سلامت و توان تولیدی جوامع وابسته به حیات خاک، گیاهان، جانوران و انسان است.
شهریاری با بیان اینکه کشاورزی ارگانیک بر اساس احترام به زمین و دام بنا شده است، گفت: کشاورزی ارگانیک، سیستم مدیریت تولید جامع‌نگر است، که بر اساس کاربرد حداقل نهاده‌های خارجی، عدم استفاده از کودها و آفت‌کش‌های مصنوعی می‌باشد.
این عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل ادامه داد: این سیستم سبب ارتقا و بهبود اکوسیستم کشاورزی شامل تنوع زیستی، چرخه‌های بیولوژیک و فعالیت بیولوژیک خاک می شود.
وی با بیان اینکه در کشاورزی ارگانیک کاربرد عملیات مدیریتی بر استفاده از نهاده‌های تولید شده در خارج از مزرعه ارجحیت دارد، اضافه کرد: برای این منظور توجه به این اصل که در هر منطقه، نظام متناسب با شرایط محلی آن منطقه باید توسعه یابد، دارای اهمیت است و این امر برای تکمیل عملکردهای خاص در سیستم با استفاده از روش‌های مکانیکی، بیولوژیکی و زراعی که با کاربرد مواد مصنوعی در تضاد است، انجام می شود.
شما هم می توانید در انتهای همین مطلب نظرتان را با دیگران در میان بگذارید.
بازگشت به صفحه نخست