به گزارش پایگاه خبری لقمه ، نرگس بارفروش در آستانه برگزاری دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران اظهارداشت: دندان‌ها مستقیماً به استخوان نچسبیده اند بلکه توسط الیافی به نام پریودونتال لیگامنت و یا الیاف نگهدارنده دندان به استخوان وصل هستند.
وی با بیان اینکه وظیفه این بافت‌ها تغذیه، حفظ و نگهداری دندان در استخوان است، گفت: ممکن است دندان‌ها کاملاً سالم باشند ولی در اثر بیماری بافت‌های نگهدارنده نه تنها لق شده، بلکه عفونت ناشی از آن به سایر دندان‌ها و اعضای دیگر بدن نیز آسیب برساند. به بیماری بافت‌های نگهدارنده دندان پریودونتیت (پیوره) گفته می‌شود.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران ادامه داد: بیماری‌های آماسی لثه یا پریودنتیت بسیار شایع بوده و یکی از دلایل عمده از دست دادن دندان‌ها است. از این جهت حفظ سلامت انساج نگهدارنده دندان بسیار حائز اهمیت است.
بارفروش در مورد علائم بیماری پریودنتیت عنوان کرد: قرمزی و تورم لثه، خونریزی و خروج چرک، بوی بد، لق شدن و یا افزایش لقی یک یا چند دندان، ایجاد فاصله بین دندان‌ها، جدا شدن لثه از دندان و عمیق شدن شیار بین لثه و دندان که اصطلاحأ به ان پاکت می‌گویند، تحلیل لثه(گاهاً) و درد مبهم و یا خارش دار بین دندان‌ها از مهم‌ترین علائم پیوره است.
این جراح و متخصص بیماری‌هاى لثه خاطرنشان کرد: معمولاً بیماری‌های لثه در مراحل اولیه بدون درد بوده و به همین دلیل ممکن است بیمار متوجه پیشرفت تدریجی آن نشود و یا توجهی به خونریزی گهگاه آن به هنگام مسواک زدن و یا غذا خوردن نداشته باشد. لذا برای حفظ و سلامت لثه و دندان‌ها لازم است معاینات منظم دندانپزشکی صورت گیرد.
وی بیان داشت: در بعضی موارد علیرغم جدا و عمیق شدن شیار لثه ای، لبه لثه در محل طبیعی خود به نظر می آید و پیشرفت بیماری ممکن است از دید بیمار پنهان بماند.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران در ارتباط با عامل ایجاد کننده پریودنتیت گفت:عامل ایجاد کننده پریودنتیت یا همان پیوره، میکروبهایی هستند که در محیط دهان وجود داشته و به‌صورت یک لایه بی‌رنگ و چسبنده به هم بر روی سطح دندان و لثه تجمع می یابند. به این لایه بی‌رنگ پلاک میکروبی می‌گویند که به راحتی با مسواک زدن پاک می‌شود.
بارفروش در پاسخ به این سوال که سیر بیمار پریودونتیت چگونه است؟ گفت: اگر التهاب لثه با عدم رعایت بهداشت دهان و دندان ماندگار شود عفونت به بافت‌های عمقی تر چون استخوان اتاقک دندانی و الیاف نگهدارنده دندان سرایت کرده و باعث تحلیل استخوان و اضمحلال الیاف نگهدارنده شده و نهایتاً منجر به لقی و از دست دادن دندان می‌شود.
دبیر مشاور علمی دوازدهمین کنگره علمی سالیانه انجمن دندانپزشکان عمومی ایران درباره نحوه پیشگیری از بیماری پریودونتیت گفت: تمیز کردن دندان‌ها توسط مسواک، نخ و خمیر دندان در جلوگیری از بروز بیماری‌های لثه بسیار مؤثر است. ضمناً مراجعات منظم هر 6 ماه یکبار به دندانپزشک توصیه می‌شود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا بیماری پریودونتیت مسری است؟ اظهارداشت: خیر، ابتلای این بیماری از طریق سرایت صورت نمی گیرد و علاوه بر استعداد شخصی، عامل بوجود آورنده آن که پلاک میکروبی است لذا ، توصیه می شود علیرغم غیر مسری بودن بیماری، همیشه از وسایل بهداشتی شخصی استفاده شود.
این جراح و متخصص بیماری‌هاى لثه گفت: درمان این بیماری بستگی به شدت بیماری لثه دارد. در مراحل اولیه با یک جرم گیری کامل و تمیز کردن سطح دندان بیماری از بین می رود. در مراحل پیشرفته تر درمان شامل کورتاژ و یا جراحی لثه می باشد. در جراحی لثه، متخصص لثه بعد از بی‌حس کردن به آرامی اقدام به برش لثه کرده و آن را کنار می‌زند و سپس بافت‌های بیمار را حذف و سطوح ریشه دندان‌ها را تمیز و صاف و صیقلى و فرم لثه و استخوان را تصحیح می‌کند.
نقل از :فارس