به گزارش لقمه، بستنی ها هم برای خودشان قدمت و اصالت دارند. آنقدر اصالت دارند که برای خیلی ها تداعی خاطرات گذشته شان است. اگر پای خاطرات پدربزرگ و مادربزرگتان نشسته باشید حتما با بستنی و روزهای گرم تابستان داستان های به یادماندنی زیادی دارند که نوه هایشان را با آن سرگرم کنند.

بستنی هم برای خودش نسل هایی را گذرانده است و اکبرمشتی و ممد ریش را کمتر کسی است که به عنوان اولین سازنده های بستنی ایرانی نشناسند، چون قدمتی 100 ساله را با خود به یدک می کشد.

در گذشته بستنی اکبر مشتی حوالی خیابان ری بود و پاتوق جوان های دیروز که اوقات خود را با بستنی های خوشمزه و خنک اکبر مشتی می گذراندند. کم کم بستنی از حالت سنتی تبدیل به بستنی های مدرن و پاستوریزه شد که امروز بچه های دهه 60 با آنها خاطره های زیادی دارند و هنوز هم در مغازه های سوپرمارکت، اثری از آنها را می بینیم. بستنی توپی، کیم، آدمکی، آلاسکا و جدیدترین آنها هم سالار و مگنوم بودند که هنوز هم طرفدار دارد و از نظر قیمت و دردسترس بودنشان باعث شده هنوز فراموش نشوند و طعمشان را همه دوست داشته باشند. بستنی های امروزی البته حکایت تازه ای دارند.

بستنی هایی که رنگ و لعاب آنها هر عابری را به سمت خود می کشد و مشتری ها در انتخاب طعم های متنوع دچار تردید می شوند که کدام طعم و مزه آن را تجربه کنند. اسم های خارجی، طعم های تازه و متنوع آنها باعث می شود چشممان را بر روی قیمت بالای آنها ببندیم و به خودمان بگویم «به یک بار تجربه و چشیدن می ارزد». بستنی های جدید، خوش آب و رنگ هستند و از هر گوشه شهر مانند قارچ سردر می آورد. همچنین خوشمزه هستند و با تمام وجود می توانید طعم مدرن بودن را زیر دندانتان احساس کنید. بستنی خوشمزه و خنکی است که در این روزهای داغ تابستان می تواند بهترین پیشنهادی باشد که از طرف کمتر کسی بابت پیشنهادتان پاسخ منفی خواهید شنید.

اکبر مشتی

اکبر مشتی برای اینکه بتواند مشتری های خود را حفظ کند نیاز ندارد تا مغازه خود را بزرگ تر کند یا فکری به حال ویترین بی رنگ و لعاب خود در میدان تجریش با آن همه مغازه و پاساژهای پر رنگ و لعاب کند. اکبر مشتی مشتری های خود را در این چند دهه که از عمرش می گذرد حفظ کرده و می داند که مردم حاضر هستند ساعت ها در صف بمانند، بستنی خود را بگیرند و ببرند هر گوشه شهر که می شود با جان و دل بخوردند و نگران نباشند که چرا در یک محیط شیک قاشق بستنی را در دهانشان نمی گذارند.

بستنی اکبر مشتی سال هاست به عنوان یک برند شناخته می شود. پسرخوانده اکبرآقا برای اینکه به مشتری های خود نشان دهد به جایی آمده اند که صاحبش سازنده اولین بستنی در ایران بوده تمام عکس های خودش با اکبر مشتی و گزارش ها و مصاحبه هایی که در روزنامه ها در سال های متمادی از آنها شده را به در و دیوار مغازه چسبانده تا مشتری ها با چشم خود آنچه که باید بدانند را ببیند. البته در زمان ناصرالدین شاه اولین کسی که بستنی را در ایران ساخت کسی بود به اسم ممدریش که بستنی سنتی را با خامه و شیر تولید کرد و اکبرمشتی چند سال بعد به او پیوست و با او همراهی کرد و در کنار استادش مغازه آب منگل را راه انداخت.

اما در حال حاضر اکثر مردم اکبرمشتی را بیشتر از ممدریش می شناسند و به او عنوان اولین سازنده بستنی ایرانی را می دهند. شاید به این خاطر باشد که اکبرمشتی برای به دست آوردن چنین شهرتی کم زحمت نکشیده. در آن زمان نه برقی بود و نه یخچالی و نه جایی که بتواند از آنجا برای تهیه بستنی اش یخ تهیه کند. برای همین مجبور بود تا کوه های شمال تهران برود و یخ طبیعی با خود بیاورد. شاید جالب است که بدانید بستنی های اکبر مشتی به کشورهای دیگر هم رفته است چون گفته شده بستنی های او آنقدر در بین رجال و سیاسیون طرفدار پیدا کرده که فخرالدوله مادر دکتر امینی نخست وزیروقت،

او را با خودش به فرانسه برد تا رجال فرانسه را با بستنی اکبرمشتی مهمان کند. آنقدر اکبرآقا شهرت داشت که وقتی از دنیا رفت علاوه بر روزنامه های ایران که فوت او را اعلام کرد روزنامه های کشورهای دیگر مثل عراق و پاکستان هم خبر فوت اکبرمشتی را چاپ کردند. مردم بستنی اکبر مشتی را دوست دارند و حاضرند در هر نقطه از تهران که هستند سری به میدان تجریش بزنند چون می دانند که اکبرمشتی هیچ جای تهران شعبه ندارد و طعم قدیمی و خوشمزه بستنی های اکبر مشتی را برای بارها و بارها تجربه کنند...

بستنی های خارجی

بستنی های خارجی و وارداتی که طرفدارهای زیادی هم دارند با نام ها و طعم های عجیب خود خیلی زود مشتری هایی را به سمت خود کشاند. بسکین رابینز برای اولین بار از کالیفرنیای آمریکا به ایران وارد شد. شعبه های مختلف بسکین رابینز هم در سراسر کشور زده شد اما در مدت زمان کوتاهی تمام آنها جمع و تعطیل شدند. یکی از شایعاتی که به خاطر بسته شدن این شعبه ها گفته می شد این بود که می گفتند داخل بستنی های وارداتی محتوایات مشروبات الکی دیده شده و برای همین دیگر اجازه فروش داده نمی شود.

البته این ها تماما حرف هایی است که هیچ وقت در هیچ رسانه ای رسما اعلام نشده و تنها شایعات بین مردم بود. شاید این دلیل منطقی تر است که به خاطر نبود رابطه بین ایران و آمریکا و نبود شرایط واردات؛ اکثر شعبه های بسکین رابینز تعطیل شد. بسکین رابینز در آغاز کار خودرا با 31 طعم آغاز کرد و امروز به 70 طعم مختلف می رسد.

از آنجایی که هنر نزد ایرانیان است و بس و از آنجایی که امکان وارد کردن بستنی بسکین رابینز وجود ندارد برای همین ایرانی ها دست به کار شدند و با هنر ذاتی خود اقدام به ساختن بستنی داخلی بسکین رابینز کرده اند. همین بستنی های رنگی که از یخچال های شیشه ای چشمک می زنند و رنگ و طعمشان حسابی هوش و حواس را از عابران می برد. فروشنده بسکین رابینز می گوید: «سه بار در سال کارشناس های بستنی از کشورهای مختلف مثل ایتالیا و کانادا به ایران می آیند تا کیفیت بستنی های ما را بسنجند. این کارشناس ها به محض خوردن بستنی های میوه ای که تقلیدی از بستنی های بسکین رابینز است متوجه می شوند که تنها 6 درصد از کل بستنی را مواد اولیه تشکیل داده و باقی بستنی یخ است. این کارشناسان مواد اولیه را 33 درصد تخمین زده اند. برای همین تفاوت در طعم و مزه بستنی را به راحتی می توان فهمید. بسکین رابینز دیگر قرار نیست شعبه های دیگری در ایران داشته باشد. بلکه یکی از برنامه های آینده این برند در ایران این است که محصولاتش را به صورت صنعتی در سوپرمارکت ها با همان طعم و کیفیت به فروش برساند.»

آیس پک

نمی توان انکار کرد که آمدن آیس پک و شعبه های مختلف آن در سطح کشورسرو صدا به پا نکرد و مردم را مشتاق نکرد تا حتما یک بار هم شده بستنی را با نی های بزرگی که تا به آن روز کمتر دیده می شد بخوردند و طعم های مختلف میوه و اسمارتیز را به همراه بستنی تجربه کنند. آیس پک شاید طعم خاصی را به عنوان یک بستنی تازه به ایرانی ها معرفی نکرد اما شروع کننده موج تازه ای برای علاقمندان به بستنی بود. آیس پک فقط نامش خارجی است و اختراع آن توسط یک ایرانی خوش فکر و خلاق بوده. بابک بختیاری چند سال پیش به خاطر نیاز فوری اش به پول با کمک خلاقیت بالایی که داشت دست به اختراع بستنی به سبک تازه ای زد که طعم های زیادی دارد و شعبه های آن نه تنها در تهران که در شهرستان ها و حتی خارج از کشور روز به روز اضافه شد. بابک بختیاری در سن 34 سالگی صاحب 120 شعبه آیس پک (قورباغه افسرده) است که این برند را هم علاوه بر ایران در مالزی، هند، کویت و دیگر کشورها نیز معرفی کرده است.

بستنی های پاستوریزه

کارخانه های بستنی سازی برای اینکه در این ماراتون از سایر بستنی های متنوع دیگر عقب نمانند و مشتری های خود را به خاطر طعم ساده و یکنواختش از دست ندهند بیکار ننشسته و تلاش کردند با ایده های مختلف پای ثابت های بستنی های پاستویزه را حفظ کنند. بستنی های پاستوریزه روز به روز پیشرفت کردند و کارخانه های مختلف سعی کردند خلاقیتشان را شکوفا کنند. بستنی های سالار، نسکافه، حصیری، توپی، لیوانی، قیفی و انوع دیگر بستنی های سوپرمارکتی تلاش کرده اند در این بازار رقابت با آوردن طعم های مختلف، به بستنی های خود؛ مردم را برای خرید بستنی هایشان ترغیب کنند که البته تقریبا موفق هم عمل کرده اند. موفقیت آنها را از این نکته می توان متوجه شد که بسکین رابنیز نیز از همین راه می خواهد وارد سبد خرید خانواده های بستنی دوست شود.
 

بازگشت به صفحه نخست