به گزارش لقمه، دیرزمانی است، پدر شب های کوفه بار سفر بسته و کوچه گردانان، عاشقانه به نواحی تاریک شهر کوچه به کوچه سر می زنند و شانه های یتیمان را با نوازشی پدرانه غرق در بوسه و دستهایشان را لبریز از عشق می کنند.

پدر کوفه با رفتنش کودکان یتیم شهر را به دامن خورشید سپرد و کوله بار نان را بر دوش های فرشتگان آسمانی قرار داد تا چراغ کوچه های شب زده و فراموش شده شهر هیچ گاه خاموش نشود.

پس از علی (ع) هنوز نیز کودکان خسته، انتظار نوازش دست های مهربان و یتیم نواز را دارند دست هایی که بوی مهربانی و صمیمیت را بر سفره های نداری تقسیم می کند.



ردپای عشق بر سفره های نداری


شب های قدر که می شود، چشم های یتیم انتظار می کشند تا پدری مهربان همانند مولود کعبه در کوچه های سوت و کور فقر قدم بزند و بر سفره های نداری ردپای عشق را بر جا گذارد.

در این شب ها کودکان یتیم امید تقسیم عاشقانه نان و آرزوی آمدن فریادرسی را دارند که طعم گس فقر را از سفره های خالی آنها برچیند.

غروب خورشید و نوای دلنشین اذان در کوچه های خلوت و سوت و کور شهر به گوش می رسد، همان کوچه هایی که مردمانش بی آلایش و ساده سفره های تهی از افطار را با امید سخاوت دست های آسمانی در گوشه ای از اتاق محقر خویش پهن می کنند.

آری هنوز هم سخاوت دست های آسمانی نمی گذارد تا شب ها، سر گرسنه ای بر بالش های اندوهگین بخوابد و هنوز هم هستند دستانی که گره از کار دیگران بگشایند؛ و هنوز هم هستند دست هایی که مهربانی را در کوچه های تاریک شهر پنهانی انفاق کنند. 

کوچه گردانان، عاشقانه به نواحی تاریک شهر سر می زنند


روزگاری گذشته و کوله بارهای آذوقه را دریا دلانی با تاسی از امیر المومنین، کوچه به کوچه و شهر به شهر بر در خانه های مستضعفان قرار می دهند و کیسه های غذا را بر سفره های تهی از افطار می گسترانند.

کوچه گردانان عاشق در شب بیست و یکم رمضان همه دست های تهی را در دست گرفتند و نگذاشتند کودکان یتیم شهر در نبود پدر شب های کوفه احساس غربت را بر دل بگیرند.

آنان با تقسیم غذا سفره های کودکان یتیم و زنان سرپرست خانواری که با سختی و تنگدستی روزگار می گذرانند را پربرکت کردند.

سال های سال است که می گذرد و "طرح کوچه گردانان عاشق" را گروهی عاشقانه با بستن کیسه های غذا انجام می دهند تا سخاوت بر سفره های فقر معنای عشق و ایثار دهد.

کوچه گردانان شهر ما از سفره های سبز زندگی مهربانه می بخشند و عطر سیب و نان داغ را در کوچه های تاریک شهر پراکنده می کنند.

دختران و پسران کوچه گرد صبورانه در شب های قدر از میان خانه های بی چراغ می گذرند و پنهانی کیسه غذا را به کودکی یتیمی و زنی بی پناه هدیه می دهند.

این کوچه گردانان نه به دنبال نام و نه در پی نانند آنها برای روشنی فانوس خانه های خاموش آمده اند و هیچ از دار دنیا جز تکه ای آرامش برای محرومان نمی خواهند.

زهرا امیری، سرپرست طرح جمعیت امداد دانشجویی، مردمی امام علی (ع) مشهد در حالی که با دوستانش برای بسته بندی کیسه ها کمک می کند، می گوید: این مراسم تحت عنوان آئین "کوچه گردان عاشق" توسط جمعیت امداد دانشجویی، مردمی امام علی (ع)در شب های قدر ماه مبارک رمضان برای کمک به نیازمندان و دستگیری از آنها انجام می شود. 

روشنی چراغ خانه یتیمان


وی تاکید می کند: توزیع اقلام و کیسه های خوراکی هر سال بعد از افطار انجام می شود تا در پشت پرده تاریک شب آبروی خانواده های تحت پوشش و نیازمند حفظ شود و بسته های ناچیز چراغ خانه یتیمان و زنان سرپرست خانوار را روشن کند.

وی ادامه می دهد: در کیسه ها مایحتاج اصلی یک خانواده از جمله برنج، روغن، گوشت، حبوبات، ماکارونی، قند و شکر قرار داده می شود.

وی عنوان می کند: در آئین کوچه گردان امسال صدها کیسه میان خانواده های نیازمند مشهد در مناطق پنج تن و قلعه ساختمان تقسیم شد.

امیری با اشاره به اینکه این جمعیت 30 عضو دارد، می افزاید: یکی از مشکلات جمعیت امام علی نداشتن بودجه کافی و خیرین دائمی است و تاکنون نیز این جمعیت در مشهد با کمک های خدا توانسته در کوچه کمک به نیازمندان گام بردارد.

وی دریچه دلش را به سمت روزهای ناامیدی می گشاید و از روزگاری که به دلیل کمبود بودجه به کوچه بن بست بخشش می رسند می گوید، او عاشقانه انتظار می کشد تا دست های آسمانی نیازمندان را یاری کند.

زهرا چشم هایش را می بندد و بیان می کند: روزهایی که هیچ پولی برای کمک به اعضای تحت پوشش و نیازمند وجود ندارد دست هایی برای دستگیری به سویمان دراز می شود.



سرآغاز راه اندازی جمعیت امام علی در مشهد


وی در خصوص تشکیل جمعیت امام علی نیز توضیح می دهد: جمعیت امداد دانشجویی- مردمی امام علی(ع) با نام جهانی انجمن دانشجویان علیه فقر، اولین جمعیت مستقل غیر سیاسی و اجتماعی دانشجویی ایران است که در سال 1378 آغاز به کار و در سال 1379 اولین دفتر رسمی خود را در دانشگاه صنعتی ‌شریف تاسیس کرد.

زهرا سپس به روزگار آشناییش با جمعیت اشاره ای کرده و بیان می کند: با جمعیت امام علی از طریق گزارشی که از تلویزیون پخش شد آشنا شدم و بعد با پیدا کردن یک سری شماره و اسامی جمعیت امام علی در تهران به فکر راه اندازی این جمعیت در مشهد افتادم.

وی می افزاید: زمانی که خواستم این جمعیت را در مشهد اندازی کنم با دانشگاه فردوسی رایزنی کرده و تعدادی همایش نیز برای معرفی این جمعیت برگزار شد.

وی ادامه می دهد: در همایش هایی که اجرا شد افراد زیادی برای عضو شدن در جمعیت اعلام آمادگی کردند و این سرآغاز راه اندازی جمعیت امام علی در این شهر شد.

وی می گوید: روزی که جمعیت راه اندازی شد دستهایمان خالی بود و بودجه ای وجود نداشت تا بتوانیم از پس این کار بزرگ برآییم اما در اوج نامیدی دریچه های امید به رویمان باز شد و توانستیم در مسیر دست گیری از نیازمندان قدم برداریم.

کمک با دست هایی خالی


وی می افزاید: با دست های خالی نیز می توان سفره نیازمند را عاشقانه چید چرا که چراغ این راه با یاری خدا روشن می شود و آدمی تنها وسیله ای است در این دریای بی کران الهی.

زهرا امیری با اشاره به اینکه ده ها خانواده در مشهد تحت پوشش این جمعیت هستند و همواره در طول سال نیز کمک های مختلف را دریافت می کنند، می افزاید: برای هر خانواده تحت پوشش یک رابط تعیین شده که باید حداقل در ماه یک بار به آن خانواده سر بزند و از نزدیک مشکلاتشان را به جمعیت امام علی انعکاس دهد.

وی می گوید: گاهی برخی از خانواده ها بیماری خاصی دارند که در این زمینه نیز جمعیت با پزشکانی برای مداوای رایگان این خانواده ها ارتباط و تعامل دارد.

وی می افزاید: در برخی از موارد نیز هزینه های بیماری خانواده با کمک های خیرین و اعضای جمعیت تامین می شود.

وی می گوید: گاها فرزندان خانواده های تحت پوشش به لحاظ درسی ضعیف هستند که این مشکل نیز با آموزش و تدریس اعضای جمعیت مرتفع شده و تمامی این موارد از طریق رابطین به گوش اعضای جمعیت رسیده و حل می شود.



پنجره های امید


وی هنگامی که به سراشیبی سخنانش می رسد عنوان می کند: فقر و نداری سروده تلخ زندگی است و شاید فقرا در شب های قدر بیش از هر زمان دیگر تک تک پنجره های امید را با آرزوی پر شدن دست هایشان می شمارند.

وی سپس می گوید: باید واژه ای به دنیا بیاید تا بتواند بخشش و سخاوت عاشقانه را به جای کلمه فقر بر سر در خانه های فقیر بنویسد، آنگاه رنگ نداری و فقر بی رنگ می شود.

وی یادآور می شود: جمعیت امام علی طرح های بسیاری را در طول سال به شکل دائمی و فصلی اجرا می کند که طرح های فصلی با توجه به آئین ها و سنت های ملی و مذهبی انجام می شود.

وی با اشاره به اینکه طرح کوچه گردان عاشقی یک از طرح های جمعیت است، بیان می کند: هر کدام از طرح هایی که توسط جمعیت امام علی انجام می شود کمیته مخصوص به خود را دارد.

مسیر سبز سخاوت


زهرا عنوان می کند: در مسیر سبز سخاوت اعضای جمعیت امام علی که دانشجویانی با دل های دریایی هستند آرزویشان روشنی اجاق خاموش خانه های حاشیه ای است.

وی بیان می کند: در برخی خانه های شهر روزهای زیادی است که آشپزخانه غبار گرفته، یخچال خالی و اجاق خاموش است، پدر خانواده چهل روز است که سرکار نرفته، یک سال است که بچه ها گوشت ندیده اند و ما می خواهیم تب سرد نداری را با عشق و ایثار مداوا کنیم.