به گزارش پایگاه خبری لقمه ، سرشار از ویتامین A, C, K و اسیدفولیک بوده و حاوی مقدار کمی از ویتامین‌های B1,B2,B3 و B5 می‌باشد. دارای مواد ازتی و نشاسته‌ای بوده و املاح معدنی موجود در آن شامل ، منیزیم، سدیم، کلسیم، پتاسیم، مس، آهن و ید می‌باشد . این گیاه از سبزی‌های خورشی معروف است که علاوه بر مصرف غذایی، از آن اسانسی تهیه می‌شود که در چاشنی‌سازی و تهیه عطرهای مختلف به کار می‌رود
طبع گیاه:
دارای طبع گرم و خشک است. درجه قوای آن ۲ و مصلح آن انیسون می‌باشد.
رویشگاه:
در بسیاری از مناطق ایران از جمله سیستان، خوی و بندرعباس می‌روید.
موارد مصرف و اثرات درمانی:
مواد مضر را دفع می‌کند.
کلیه و مثانه را تمیز می‌کند.
ادرارآور است.
از تولید سنگ کلیه و مثانه جلوگیری می‌کند و ملین است.
ترپین ماده معطر کرفس است که مانع ماندن سنگ کلیه در مجاری ادرار و یا آلودگی میکروبی و درد می‌شود.
بهترین ماده غذایی برای درمان عفونت مجاری ادرار و اسید اوریک بالا از راه تمیز کردن کلیه و مجاری ادرار است.
پتاسیم موجود در غده و تنه آن جریان ادرار را تحریک کرده و کلیه و مثانه را تمیز می‌کند.
برای عدم امکان دفع ادرار مفید است.
نقش مهمی در محافظت از کبد در مقابل سموم شیمیایی و داروهایی مانند استامینوفن دارد. به علاوه از بروز سرطان کبد جلوگیری می‌کند.
بیش از همه برای بیماران نقرسی مفید است. زیرا در خون این افراد غالبا اسید اوریک با غلظت بالا دیده می‌شود.
روغن اتری که در کرفس وجود دارد باعث گشاد شدن مجاری کلیه می‌شود، به طوری که اسید اوریک بهتر دفع می‌شود.
آلودگی میکروبی ضعیف در روده نیز در اثر ترپین از بین می‌رود.
باعث تحریک شدید روده شده و سایر ناراحتی‌های از این قبیل در اثر خوردن کرفس بهبود می‌یابند.
بوی بد دهان را از بین می‌برد.
برای کمک به روده‌های خسته و پیر، توصیه می‌شود که هر روز یک لیوان عصاره کرفس مصرف شود.از این راه روده به روش طبیعی تخلیه می‌شود.
تقویت‌کننده معده است.
تقویت‌کننده اعصاب است.
خوردن آن حافظه را تقویت و قلب را پاک می‌کند و دیوانگی، جذام و پیسی را برطرف می‌کند.
به علت دارا بودن فسفر زیاد در ازدیاد هوش مؤثر است.
در افزایش شیر مادر مؤثر است.
تحلیل‌کننده باد و نفخ شکم، اشتهاآور و باز کننده حیض می‌باشد.
انرژی‌زایی آن کم است و از سبزیجات لاغرکننده محسوب می‌شود.
برای درمان چاقی مفید بوده و غم و اندوه را از بین می‌برد.
برای درمان برونشیت، تب، سرفه و التهاب معده از آن استفاده می‌شود.
محلول کرفس، به شکل کمپرس در زخم‌های سرطانی و زخم‌های شدید و سخت استعمال می‌شود.
باعث تقویت نیروی جنسی می‌شود.
در بیماری‌های مفصلی و رماتیسم و اکثر بیماری‌های سرد و بلغمی مؤثر است.
برای اینکه رماتیسم ریشه‌کن شود باید ۲۱ روز تمام، هر روز یک لیوان آب کرفس خورد.
با جوشاندن مقداری کرفس در آب به مدت چند ساعت روی شعله ملایم، عصاره‌ای به دست می‌آید که ضد رماتیسم است. در کشورهای اروپایی از مخلوط کردن روغن کرفس و روغن بادام ماده‌ای بدست می‌آورند که برای ماساژ زانوها و مفاصل بسیار مفید است.
آشامیدن آب آن جهت درمان آسم، تنگی نفس،، سکسه و سردی احشا مفید است.
مبتلایان به آسم می‌توانند غذای خود را به آب کرفس همراه با کمی آب و آبلیمو منحصر کنند و هر روز سه یا چهار بار از آن بنوشند.
آب کرفس مخلوط شده با کمی آبلیمو برای رفع گرفتگی صدا، گلودرد و سرفه بسیار مفید است.
آشامیدن آب آن با آب انار و شکر جهت درمان مسمومیت مفید است.
کرفس لثه‌ها را محکم و از خونریزی و رقت خون جلوگیری می‌کند.
برای درمان چسبندگی پلاکت‌های خون استفاده می‌شود.
آبی که از پختن کرفس حاصل می‌شود، یکی از بهترین محلول‌های زداینده شوره سر محسوب می‌شود. برای این منظور، مقداری کرفس را در آب می‌جوشانند، آب جوش حاصل را به صورت ولرم بعد از شستشوی سر در حمام به دقت روی سر ریخته و سر را با آن کمی ماساژ می‌دهند. نتیجه این شستشو زمانی بهتر خواهد شد که به جوشانده کرفس مقداری برگباباآدم و برگ قان در موقع تهیه محلول افزوده شود.
موارد منع مصرف:
مصرف آن در بیماران مبتلا به تشنج، در زمان جماع و بارداری ممنوع است.
زیاده‌روی در مصرف آن برای زنان باردار مضر و سبب سقط جنین یا تولد نوزاد ناقص می‌گردد.
خوردن کرفس قبل یا بعد از گزیدن عقرب، موجب افزایش سرعت تأثیر زهر در بدن می‌شود.
مبتلایان به سوء هاضمه و صاحبان روده‌های ضعیف در مصرف کرفس، به خصوص کرفس خام احتیاط کنند.
برای مبتلایان به زکام و سرماخوردگی زیان‌آور است.
مبتلایان به فشارخون هم باید در مصرف آن احتیاط کنند.
نقل از :سلامتی