لقمه: این تحقیق توسط سیمون مور از مرکز تحقیقاتی جامعه و خشونت در دانشگاه کاردیف انگلستان به انجام رسید. این محقق متخصص در زمینه آسیب‌های اجتماعی و خانوادگی و تأثیرات آن روی رفتار کودکان و نوجوانان است.

مور در حال تحقیق روی طرح مطالعاتی بود که فاکتورهای مؤثر در بروز مشکلات اخلاقی و رفتاری در کودکان را بررسی می‌کرد. او طی این مطالعات متوجه شد کودکانی که رژیم‌های غذایی خاصی شامل شیرینی و شکلات مصرف می‌کنند با احتمال بسیار بیشتری نسبت به دیگر کودکان دست به ارتکاب جرم می‌زنند.

او طی این بررسی‌ها متوجه شد رژیم‌های غذایی کودکان در سنین پایین تأثیر بسیار زیادی در روحیه و رفتار آن‌ها در زندگی آینده آن‌ها دارد و والدین باید در این زمینه دقت بیش‌تری به خرج دهند.

برای بررسی این موضوع مورد مطالعه طولانی مدتی را در سال 1970 به انجام رسانده بود مورد بازبینی قرار داد. محققان در این پروژه، مطالعه‌ای را روی 17 هزار کودک که در آوریل سال 1970 متولد شده بودند آغاز کردند.

طی مدت مطالعه، محققان در دوره‌های زمانی منظم جنبه‌های مختلفی از زندگی این کودکان مانند غذایی که مصرف می‌کردند، وضعیت سلامت کودکان، وضعیت اجتماعی و اقتصادی، زندگی خانوادگی و بسیاری موارد دیگر را مورد بررسی قرار دادند.

مور تصمیم گرفت در این پروژه رژیم غذایی کودکان و تأثیر آن روی رفتار آن‌ها را بررسی کند. در سن 10 سالگی از کودکان در مورد میزان شکلات و شیرینی‌هایی که آن‌ها به طور متوسط مصرف می‌کردند سؤال شد. در سن 34 سالگی محققان میزان ارتکاب به جرم در این کودکان را بررسی کردند. مور با انجام این مطالعات متوجه شد 69 درصد از افرادی که تا سن 34 سالگی دست به ارتکاب جرم زده‌اند در دوران کودکی خود هر روز شکلات مصرف می‌کردند.

فراهم کردن یک رژیم غذایی درست و متعادل می‌تواند تأثیر بسیار شگرفی در بهتر کردن رفتار کودکان در زندگی آینده آن‌ها داشته باشد

مور در این باره گفت: ما در ابتدا فکر می‌کردیم این موضوع ممکن است به دلایل دیگری باشد. بنابراین ما تصمیم گرفتیم فاکتورهای دیگری مانند وضعیت اقتصادی خانواده‌ها، چگونگی تربیت والدین و نظارت آن‌ها بر رفتار کودکان و محل تولد کودکان در شهر یا نواحی غیر شهری و مانند آن‌ها را در این تحقیق وارد کنیم تا شاید به دلایل دیگر این موضوع پی ببریم.

اما با این وجود باز هم تحقیقات انجام شده ما را به همان نتایج اولیه رساند. به عبارت دیگر بدون توجه به محیط پرورش کودکان و شیوه زندگی آن‌ها و مسائلی مانند میزان درآمد متوسط خانواده، شیوه کنترل و نظارت والدین، میزان تحصیلات و مواردی مانند این، افرادی که در دوران کودکی شیرینی و شکلات زیادی مصرف می‌کنند در بزرگ‌سالی با احتمال بسیار بیش‌تری نسبت به دیگر کودکان دست به ارتکاب جرم می‌زنند.

مور در این باره گفت: این مطالعه سؤالات زیادی را در ذهن ما به وجود آورده است. یکی از این سؤالات این است که آیا مواد شیرین مانند شکلات‌ها دارای ترکیباتی هستند که باعث بروز رفتارهای خشونت آمیز و ضد اجتماعی می‌شود؟ و آیا مصرف بیش از حد محصولات شیرین تأثیر خاصی روی شیوه تربیتی کودکان دارد که باعث می‌شود آن‌ها در سنین بزرگ‌سالی بیش از دیگران جرأت ارتکاب به جرم داشته باشند؟

مور معتقد است شاید مورد دوم احتمال بیش‌تری داشته باشد. در حقیقت بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکانی که معمولاً شکلات زیادی مصرف می‌کنند کودکانی هستند که رفتار درستی در خانواده ندارند و سعی می‌کنند از نشان دادن خشم و بدرفتاری استفاده کنند تا والدین را مجبور به دادن شکلات بیش‌تر کنند. در حقیقت این کودکان در رفتار با والدین خود صبر و حوصله را نمی‌آموزند.

مور همچنین تأیید کرد رژیم‌های غذایی کودکان تأثیر عمیقی روی رفتار آن‌ها دارد. چندی پیش دانشگاه آکسفورد تحقیق بحث‌برانگیزی را منتشر کرد که نشان می‌داد زندانیانی که مکمل‌های ویتامین مصرف می‌کنند و رژیم غذایی متعادل‌تری دریافت می‌کنند در طول مدت زندان کم‌تر از دیگر زندانیان بی‌نظمی و اخلال ایجاد کرده و دست به انجام کارهای خشونت آمیز می‌زنند.

مور در این باره گفت: به این ترتیب فراهم کردن یک رژیم غذایی درست و متعادل می‌تواند تأثیر بسیار شگرفی در بهتر کردن رفتار کودکان در زندگی آینده آن‌ها داشته باشد.

مصرف نوشابه باعث خشونت می‌شود ؟!

نوشابه‌ها نیز قند زیادی دارند و اغلب در برنامه غذایی سالم جایی ندارند. اما به نظر می‌رسد این همه ماجرا نباشد! محققین می‌گویند مصرف زیاد نوشابه با رفتارهای خشونت‌آمیز بیشتر و حتی حمل سلاح همراه است.

اگر پیگیر برنامه‌های غذایی سالم، کم کردن کالری مصرفی روزانه، لاغری و غیره باشید،‌ حتماً تا به حال در مورد مضرات نوشابه‌ها و لزوم کاهش مصرف آن‌ها بارها و بارها شنیده‌اید اما به نظر می‌رسد نوشابه فقط باعث چاقی و کاهش اشتها برای مصرف غذاهای سالم نمی‌شود،‌ بلکه آدم‌هایی عصبانی‌تر و خشن‌تر از افراد می‌سازد!

مطالعات جدید چنین عنوان می‌کنند که نوجوانانی که از نوشابه استفاده می‌کنند، در مقایسه با هم‌سالانشان که کم‌تر نوشابه می‌نوشند، بیشتر وارد دعوا می‌شوند و بیشتر پیش می‌آید که سلاح با خود حمل می‌کنند.

البته به گزارش دیسکاوری،محققین نتوانسته‌اند مستقیماً ثابت کنند که نوشابه باعث این رفتار خشونت‌آمیز است. با این حال، این مطالعه یکی دیگر از مطالعات فراوان و در حال گسترشی است که نشان می‌دهند تغذیه می‌تواند روی رفتار ما موثر باشد.

دیوید همن‌وی، مدیر مرکز مطالعات کنترل آسیب وابسته به دانشکده سلامت عمومی هاروارد واقع در بوستون در این‌باره می‌گوید: "وقتی دیدیم میزان این تأثیر چه قدر زیاد است،‌ شگفت‌زده شدیم. حتی زمانی که مصرف الکل و تنباکو و نیز عوامل خانوادگی مانند شام خوردن خانواده در کنار یکدیگر را به صورت مؤلفه‌های کنترل در آوردیم، باز هم این تأثیر وجود داشت. یک رابطه بسیار قوی و پایدار بین استفاده بیشتر از نوشابه‌ها و دعواهای بیشتر با رفتارهایی مانند هل دادن و پرت کردن وجود دارد."

نوجوانانی که از نوشابه استفاده می‌کنند، در مقایسه با هم‌سالانشان که کم‌تر نوشابه می‌نوشند، بیشتر وارد دعوا می‌شوند

نه تنها بین دانشمندان، بلکه بین کارشناسان قانون، مدت‌ها است که علاقه فراوانی به درک نحوه تأثیر مواد غذایی بر رفتار وجود دارد.

در سال 2006 / 1385 مطالعه‌ای در نروژ نشان داد نوجوانانی که مقادیر زیادی نوشابه می‌نوشند،‌ در مقایسه با کسانی که کم‌تر نوشابه مصرف می‌کنند، مشکلات روانی بدتری دارند. مطالعه دیگری که به تازگی منتشر شده، در بین این افراد، رفتارهای ضداجتماعی بالاتری را گزارش می‌دهد .

حتی وقتی محققین الکل، تنباکو، شاخص تراکم بدن (بی.ام.آی. که از تقسیم وزن بر مجذور قد افراد به دست می‌آید و تناسب بدن و میزان چاقی یا لاغری را می‌سنجد) و سایر جزییات را کنترل کردند، باز هم به این نتیجه رسیدند که افرادی که زیاد نوشابه می‌نوشند،‌ رفتار خشونت‌آمیز بیشتری دارند.

برای مثال، در بین نوجوانانی که کم‌تر از یک قوطی نوشابه در هفته می‌خورند، تنها 23 درصد با خود سلاح حمل کرده‌اند، در حالی که این رقم در افرادی که زیاد نوشابه می‌نوشند به 43 درصد می‌رسد. همچنین خشونت نسبت به همسالان در بین کسانی که کم‌تر نوشابه می‌نوشند، 35 درصد و در بین کسانی که 5 قوطی یا بیشتر نوشابه در هفته می‌نوشند، 59 درصد است.

البته خیلی زود است که ادعا کنیم نوشابه باعث خشونت می‌شود. همان‌طور که برناردگش از محققین دانشگاه اکسفورد انگلستان که روی رژیم غذایی و رفتار مطالعه می‌کند می‌گوید، این مطالعه تنها یک همبستگی را نشان می‌دهد.

با این حال مطالعات رو به افزایش نشان می‌دهند که دست‌کم شکر را می‌توان تا حدی مقصر دانست. برخی مطالعات نشان می‌دهند که قدرت اراده افراد به نحوه متابولیسم گلوکز در مغز مربوط است. همچنین شواهد خوبی وجود دارند مبنی بر این که افرادی که آغازگر رفتارهای خشونت‌آمیز هستند، فرایند هضم گلوکز غیرطبیعی دارند. همچنین مصرف زیاد شکر در این افراد، می‌تواند آن‌ها را به سمت رفتارهای خشونت‌آمیز بیشتر ببرد. با این حال،‌ برای تایید این نتایج،‌ هنوز نیاز به مطالعات بسیار بیشتری هست.

فرآوری: معصومه آیت اللهی