به گزارش پایگاه خبری لقمه، با امتحان کردن بی‌نظیرترین طعم‌های ترکی سفر خاطره‌انگیزتری خواهید داشت. در این مقاله بهترین‌های غذایی ترکیه را برای شما جمع‌آوری کرده‌ایم. با کجارو همراه باشید.

کباب

کباب  -یعنی غذای برشته شده روی زغال – سنگ بنای آشپزی ترکی است و انواع بسیاری از غذاها حتی کاستانه کباب را در بر می‌گیرد – شاه بلوط‍‌های برشته که دست‌فروشان خیابانی در روزهای زمستان در پاکت‌های کاغذی می‌فروشند.

انواع مشهورتر کباب که غذاهایی گوشتی هستند بسته به خاستگاه و اصالت خود سبک‌های متفاوتی دارند: کباب تند و تیز در آدانا، کباب نرم و جاافتاده در  شانلی اورفه، کباب ساندویچ شده بین تکه‌های ضخیم بادمجان در عینتاپ، کباب پیچیده شده در نان‌های نازک لواش. مشهورترین نوع کباب اسکندرکباب است که در سال ۱۸۶۷ توسط اسکندر افندی در بورسا اختراع شد و تهیه شده از تکه‌های نازک گوشت بره است که در سس گوجه، ماست و کره خوابانده می‌شود.

نان سیمیت

این میان وعده‌ی ساده ریشه در قرن شانزدهم دارد. کاروان‌های مسافران در مسیر رفت و آمد به شهر استانبول مقادیر زیادی از نان‌های حلقه‌ای را از شهر ازمیر تهیه می‌کردند، که البته نام خود را به این مثال ساده از غذای فوری بخشیده است. امروزه نان‌های کنجدی سیمیت هم یک وعده‌ی خیابانی محبوب و هم از ملزومات صبحانه به شمار می‌آید.

ماست

مردم ترکیه به هنر خود در تهیه ماست می‌بالند و بیش از دو میلیون تن ماست در سال مصرف می‌کنند. ماست که اصالت آن به حدود یک هزاره قبل در آسیای مرکزی باز می‌گردد، با توجه به ویژگی ماندگاری، بسیار مناسب فرهنگ و سبک زندگی عشایری بوده است. امروزه ماست یا به طور ساده و یا در ترکیب غذاها یعنی سوپ و سالادهایی مانند cacik به مصرف می‌رسد. یکی از نوشیدنی‌های محبوب تهیه شده از ماست آیران (ayran) شور و خنک یا همان دوغ است.

کاهوالتی

صبحانه‌ی مردم ترکیه به راحتی می‌تواند خوش‌خواب‌ترین افراد را برای صرف این صبحانه‌ی رویایی به فردی سحرخیز تبدیل کند. نان تازه‌ی اجاقی به همراه سرشیر، عسل، مرباهایی مانند مربای گل رز، مارمالاد انجیر، پنیر گوسفند و گوجه و خیار که روی آنها روغن زیتون ریخته شده بخش اصلی صبحانه‌ی ترکی هستند، اما هر منطقه مواد غذایی متنوع و خاص خود را دارد. اگر بعد از این صبحانه هنوز هم میل داشتید می‌توانید منه من (menemen) را امتحان کنید: املتی که از ترکیب فلفل دلمه، پیاز، گوجه و تخم مرغ تهیه شده است.

گل محمدی

باسلوق یا همان لوکوم (Lukum) طعم  به یاد ماندنی خود را مدیون عطر گلاب است، رایحه‌ای شیرین و لطیف که زمانی در میان آشپزهای عثمانی بسیار محبوبیت و ارزش داشت، اما اکنون تنها در برخی از دسرها مانند  گولاچ (gullac) به کار می‌رود. برگ‌های گل محمدی همچنین برای تهیه مارمالادی منحصر به فرد به کار رفته یا در ترکیب با سرکه‌ی سیب و روغن زیتون به کار می‌روند. برای بازدید از مرکز تولید گل محمدی در ترکیه باید به شهرستان اسپارتا در شمال آنتالیا بروید.

باقلوا

اصالت این شیرینی به آسیای مرکزی باز می‌گردد که از آنجا در سرتاسر حکومت عثمانی گسترش پیدا کرد و به محبوبیت رسید. در نهایت باقلوا راه خود به اروپا را پیدا کرد؛ بدین‌صورت که نمونه‌ی عینی آن یعنی اشترودل را می‌بینید. امروزه پایتخت مسلم باقلوا شهر غازی عینتاپ است که یدی طولانی در هنر تهیه‌ی باقلوا از خمیرهای نازک و ورقه‌ای فیلو دارد که در شیر عسل غوطه‌ور شده و با پسته پوشانده می‌شود.

میوه و آجیل

نوتلایی که امروزه همه جا در دسترس است زندگی خود را از باغستانی در شهرستان‌های حوزه‌ی دریای سیاه مانند گره‌سون یا اردو آغاز کرده است – ترکیه ۷۵ درصد از تولید جهانی فندق را به خود اختصاص داده است. همچنین طبق آمار سازمان غذا و کشاورزی اتحادیه اروپا ترکیه در میان پنج تولیدکننده‌ی برتر انواعی بسیاری از دیگر میوه‌ها و تنقلات قرار دارد: انجیر، گیلاس، توت‌فرنگی، هلو، ملون، هندوانه، پرتقال چینی، سیب، گردو، شاه‌بلوط، پسته، زیتون، عدس، نخود، لوبیا سبز، فلفل، گوجه، بادمجان، چغندر و عسل.

پیده

پیده (Pide) که اکنون پیتزای ترکی نام گرفته، نانی نازک با مخلفات است و در تنورهای زغالی طبخ می‌شود. پیده را با انواعی از مواد گوشتی تهیه می‌کنند. سوسیس ترکی، گوشت ادویه زده و دودی، یا گوشت خردشده‌ی بره محبوب‌ترین ترکیبات هستند. پنیر و سبزیجات نیز در ترکیب پیده طرفدارانی دارند. در ترکیه به رستوران‌هایی برخواهید خورد که تنها به تهیه‌ی این غذا اختصاص یافته‌اند و در اغلب این رستوران‌ها روی پیده هنگام قرار دادن آن در تنور تخم‌مرغی می‌شکنند که از خشک شدن پیده جلوگیری می‌کند.

لحمعجون (lahmacun) نمونه‌ی ساده‌تری از پیده است که تنها روی خمیر با گوشت چرخ شده و سبزیجات پوشانده می‌شود. از دیگر غذاها با پایه‌ی خمیری به بورک می‌توان اشاره کرد؛ طعمی بی‌نظیر و مشابه باقلوا. همچنین گزلمه، تهیه شده از خمیر پیچانده شده با دست که درون آن از پنیر گوشت و اسفناج پر شده سپس روی گریل پخته می‌شود و پس از شنا در ساحل خوردن آن بسیار لذت بخش است.

دندورمای مرعشی، بستنی

مطمئنا طعم بستنی ترکی را در هیچ‌ جای دیگری تجربه نکرده‌اید. این بستنی با نام دندورما (dondurma) طعم متمایز دودی کندر طبیعی را دارد و بافت آن نسبت به بستنی‌های نرم ایتالیایی نیاز به جویدن بیشتر دارد. غلطت بستنی‌های ترکی به دلیل داشتن ثعلب است، که از ریشه‌ی گیاه orchis mascula گرفته شده و این خوشمزه‌ی خنک اکنون تا حدی محبوبیت دارد که دانشمندان را نگران انقراض ثعلب نایاب کرده است.

خریدن بستنی دندورما از فروشنده‌ای که لباس سنتی مرعشی پوشیده و تردستی خاصی در تهیه آن دارد را نباید از دست بدهید. فقط تماشا کنید.

ترشی

مردم ترکیه تقریبا از هر چیزی ترشی درست می‌کنند: بادمجان، گوجه، کلم، بادمجان – حتی دیده شده از دانه‌ی کاج هم ترشی تهیه می‌کنند – تمامی این مواد را در سرکه می‌ریزند. این مواد سپس در قوطی ریخته شده و در طبقات مغازه‌هایی سنتی به نام tursucu قرار داده می‌شوند که حتی صحنه نمایش رنگارنگ این مغازه‌ها هم انسان را به هوس می‌اندازد.

مانتی

تقریبا در هر کشوری از هلند تا ژاپن نوعی پیراشکی وجود دارد که از قرار دادن گوشت در خمیر و آب‌پز کردن آن حاصل می‌شود. در ایتالیا این غذا را راویولی، در گرجستان کینکالی، و در ترکیه مانتی (Manti) می‌نامند. این نوع پیراشکی‌ها به همراه ماست ترش و تازه سرو شده، همچنین در کره آب شده غلتانده و روی آن سبزی خرد شده و فلفل قرمز می‌پاشند.

دلمه و سارما

دلمه‌ی ترکی غذایی تهیه شده از گوشت و برنج است که درون کدو، فلفل، بادمجان یا گوجه‌ی خالی ریخته شده و سپس به آرامی روی آتش ملایم طبخ می‌شود. نوع خاصی از دلمه که همین مواد میانی درون برگ مو یا کلم پیچیده می‌شود سارما (Sarma) نام دارد. هر دوی این غذاها از اعضای اصلی سفره‌ی ترکی در هر مناسبت و هر منطقه‌ای به شمار می‌آیند.

فاصولیه

فاصولیه (fasulye) غذایی بسیار ساده است که از پختن لوبیا سفید در آب گوجه تهیه شده و طرفدارانی دارد که می‌توانند با خوردن این خوراک مهارت آشپز آن را از میان انواع بی‌شمار رستوران‌ها و دیگر خوراک‌ها تشخیص بدهند.

کاستانه شکری

مردم ترکیه عاشق شیرینی هستند و شاه بلوط شیرین یا کاستانه شکری (Kestane şekeri) تنها یکی از انواع بی‌شمار میوه‌هایی است که به شیرینی تبدیل شده و در ترکیه می‌توانید پیدا کنید – حتی پوسته‌ی شاه بلوط روی آن است. کاستانه شکری به ویژه ریشه در سال‌های سده‌ی ۱۳۰۰ و پایتخت سابق عثمانی یعنی بورسا دارد.

تاووک

تاووک (tavuk göğsü) یا پودینگ سینه‌ی مرغ دسر مخصوص عثمانی است. این ترکیب ظاهرا عجیب و غریب از مرغ آب‌پز، شیر و شکر به همراه دارچین تهیه می‌شود و باز هم جای تعجب دارد که بسیار خوشمزه است. تصویری که در اینجا نشان داده شده نمونه‌ی کاراملی این دسر به نام کازان دیبی است.

راحت الحلقوم ترکی (و قهوه ترکی)

در ترکیه به این شیرینی‌های مکعبی و خوشمزه لوکوم گفته می‌شود که از واژه‌ی عربی ِ لقمه مشتق شده است. این دسر در طعم‌ها، رنگ‌ها و اشکال بسیار متنوع و حیرت‌انگیز عرضه می‌شود، همچنین روی آن نارگیل یا پودر قند پاشیده شده و در جعبه‌های زیبا قرار داده می‌شود. این شیرینی در بسیاری از مناطق کشور ما نیز بسیار محبوب بوده و انواع مختلفی از آن با نام باسلوق یا راحت الحلقوم عرضه می‌شود.

همچنین لوکوم در کنار قهوه‌ی ترک پس از صرف غذا خورده می‌شود. در پایان این فهرست نمی‌توان از یاداوری قهوه‌ی ترکی غفلت کرد. قهوه که ابتدا در پایتخت حکومت عثمانی در قرن شانزدهم دیده شد، از آن زمان به بعد به بخشی لاینفک از زندگی مردم ترکیه تبدیل شده و حتی نام آن به صبحانه‌ی ترکی یعنی کاحوالتی (به معنای پیش از قهوه) داده شده است.

قهوه‌ی ترک یک طعم نیست بلکه روش است و حقیقتا تنها یک فرد با مهارت می‌تواند قهوه‌ای تهیه کند که هم به اندازه کافی داغ باشد و هم روی آن کف کند و هم البته دانه‌های ریز قهوه در فنجان ته‌نشین شود.

شما هم می توانید در انتهای همین مطلب نظرتان را با دیگران در میان بگذارید.

 بازگشت به صفحه نخست