به گزارش لقمه، آنتی بادی های موجود در شیر مادر به سیستم ایمنی بدن نوزاد کمک می کند تا با ویروس ها و باکتری ها مقابله کند و از طرفی خطر بروز آسم یا آلرژی را در کودک کاهش می دهد. نوزادانی که در ۶ ماه اول تولد فقط از شیر مادر تغذیه می کنند در مقایسه با کودکانی که از شیرخشک استفاده می کنند کمتر دچار عفونت گوش، بیماری تنفسی و اسهال می شوند. اما پس از یک سالگی، کودک نیاز به غذای کمکی دارد و باید غذاهای کمکی به تدریج به برنامه غذایی کودک اضافه شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره تغذیه کودکان با خدیجه رحمانی کارشناس ارشد تغذیه و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران گفت وگو کردیم.وی می گوید: نتایج مطالعات متعدد نشان می دهد، شیر مادر کامل ترین غذا برای کودک است. شیر مادر هم از لحاظ تغذیه ای، بیوشیمیایی و بهداشتی و هم از نظر روابط عاطفی روانی که بین مادر و فرزند ایجاد می‌کند، اهمیت فراوانی دارد و هیچ چیزی جای آن را نمی گیرد.

تغذیه نوزاد با شیر مادر نه تنها باعث حفظ سلامت نوزاد در دوران شیرخوارگی می شود بلکه در پیشگیری از بروز بیماری های دوران بعد زندگی نیز نقش مهمی دارد. نتایج تحقیقات متعدد نشان می دهد افرادی که در دوران نوزادی با شیر مادر تغذیه شده اند، کمتر در معرض ابتلا به بعضی از بیماری های کم یا پرخطر مانند حساسیت، دیابت، فشار خون بالا، چربی بالا، بیماری قلبی عروقی قرار می گیرند. همچنین توانایی هوشی کودکانی که با شیر مادر تغذیه شده اند نسبت به دیگر همسالانشان بالاتر است.

خاصیت شیر مادر و تاثیر آن در سلامت جسمی و روحی روانی کودک برای همه شناخته شده است.بنابراین به این نتیجه می رسیم که، بهترین غذا برای نوزاد، شیر مادر است. به ویژه در ۶ ماه اول که نوزاد فقط باید با شیر مادر تغذیه شود. اما با رشد کودک، شیر مادر تمام نیازهای کودک را تامین نمی کند و کم کم باید غذاهای تکمیلی را به برنامه غذایی او افزود.

این متخصص تغذیه ادامه می دهد:در برنامه غذایی تکمیلی ، شیر پاستوریزه تا یک سالگی به کودک داده نمی شود اما از یک سالگی به بعد،وزن کودک بیشتر می شود و شیر مادر کفایت نمی کند و تنها به عنوان تامین کننده بخشی از نیاز کودک در سال دوم زندگی محسوب می شود. اگر برنامه تغذیه تکمیلی مناسب باشد، در پایان سال اول باید کودک قادر باشد از غذای خانواده استفاده کند. از پایان سال اول یا شروع سال دوم، شیر مادر غذای تکمیلی محسوب می شود و شیر پاستوریزه وارد برنامه غذایی کودک می شود.در واقع به همان نسبتی که میزان تغذیه کودک با شیر مادر کاهش پیدا می کند، باید شیر پاستوریزه به برنامه غذایی کودک افزوده شود. به طوری که کودک در پایان ۲ سالگی که کاملا از شیر مادر گرفته می شود، حداقل روزی یک تا دو واحد شیر پاستوریزه مصرف کند.

بنابراین اگر این برنامه جایگزینی شیر پاستوریزه با شیر مادر که باید به تدریج انجام شود به خوبی طی نشود معمولا کودکان دیگر قادر به استفاده از شیر پاستوریزه نخواهند بود. در واقع یکی از دلایل عمده ای که بسیاری از کودکان در سنین بالاتر شیر مصرف نمی کنند، همین مسئله است. از این رو توصیه می شود از شروع سال دوم زندگی، به تدریج شیر پاستوریزه وارد برنامه غذایی کودک شود.

در پایان سال دوم نیز باید فرآورده های لبنی از جمله ماست، پنیر و...به اندازه روزانه ۲تا۳ واحد در برنامه غذایی کودک گنجانده شود. وی اضافه می کند: این برنامه غذایی با افزودن نصف پیمانه (استکان) شیر پاستوریزه به برنامه غذایی کودک شروع شود و مقدار آن کم کم بیشتر شود.

یعنی نیم پیمانه را به یک پیمانه ، سپس یک پیمانه و نیم را به ۲ پیمانه و سپس به ۳ پیمانه افزایش می دهید.

بازگشت به صفحه نخست