به گزارش لقمه،  در میان روش‌های مختلف موجود در دنیا، روش شبیه‌سازی (کلونینگ) یکی از بهترین‌ روش‌ها برای تولید سلول تراریخته است که با استفاده از آن می‌توان مهندسی ژنتیک را به صورت صددرصد اجرا کرد. علاوه‌براین بسیاری از روش‌ها برای تولید حیوانات نوترکیب به صورت صددرصد عملی نیستند، چنان‌که انتقال ژن به هسته سلول در حیوانات مزرعه مانند بز و گاو به دلیل رنگدانه‌های آنها امکان‌پذیر نیست و تنها در موش عملی است. هم‌اکنون فعالیت‌های زیادی در حوزه سلول‌های بنیادی انسانی شده‌ و این بخش را به کاربرد رسانده است، اما هنوز موفق به تولید سلول بنیادی حیوانات مزرعه نشده‌ایم که امیدواریم بتوانیم آن را نیز مانند سلول بنیادی موش تولید کنیم.

کارایی پروتئین‌های تولیدشده در شیر حیوانات نسبت به سلول‌های گیاهی بسیار بالاتر است و حیوانات مزرعه می‌توانند بیورآکتورهای خوبی با هزینه پایین باشند. پژوهشگاه رویان هم‌اکنون موفق به تولید دو پروتئین فاکتور 9 و tPA (Tissue plasminogen activator) در شیر بزهای تراریخته شده است و پروژه را برای افزایش میزان کارایی و تاثیر آن ادامه می‌دهد. اکنون گله‌ای از بزهای نسل دوم و سوم تراریخته داریم که این پروتئین‌ها در شیر آنها یافت می‌شود و برای استخراج و تولید دارو از این شیر، دست یاری به سوی شرکت‌های داروسازی دراز می‌کنیم.

شیر بزهای تولیدشده، حاوی پروتئین‌هایی است که برای درمان بیماری‌ها موثر است، از این رو با همکاری داروسازان می‌توانیم فاکتورهای تولیدشده در شیر بزهای تراریخته را وارد سبد دارویی کشور کنیم. این پژوهشگاه به این دلیل بز را برای تولید این شیر انتخاب کرده است که دوره باروری کوتاهی دارد و میزان تولید شیر و پروتئین آن بالاست. همچنین می‌تواند چندقلوزایی داشته باشد که ایجاد یک گله از اینگونه بزها و تولید انبوه پروتئین را راحت‌تر می‌کند. 


بازگشت به صفحه نخست