سیصد نوع نان و دیگر خوراکی های ساخت آلمان


پایگاه خبری لقمه: هر آلمانی که زمانی از دوست یا خویشاوندی در کشور های حاشیه مدیترانه، خاور میانه، یا در آمریکا دیدار کرده پاسخ ایشان را در جواب اینکه چه چیزی را به عنوان سوغاتی ترجیح می دهند می داند: "لطفا یک نان تازه سبوس گندم بیاور!"

به گزارش پایگاه خبری لقمه ، نان آلمانی برای آلمانی های مقیم خارج از کشور همواره یکی از عوامل احساس دلتنگی برای وطن بوده و ایشان در کشور هایی که تنها تولید نان سفید در آن ها رایج است آرزوی رویه سفت نان وطنی را می کنند. نان های غیر شیرین از آرد تیره و با رویه ای برشته ازمعروف ترین  نان های آلمانی هستند. حتی برتولت برشت نیز در سال 1941 از تبعیدگاه خود در آمریکا در دفترچه خاطرات خود می نویسد: "در ایالات متحده نان درست و حسابی وجود ندارد، من هم که عاشق نانم."

 

اینکه چرا فرهنگ نان در آلمان از چنین تنوع فراوانی (قریب 300 نوع  نان و 1200 گونه شیرینی خشک و نان فانتزی) برخوردار است ریشه در آغاز تاریخچه نان دارد. هرچه باشد نان، همان طور که برای مصری ها نیز شناخته شده بود، پیش از ظهور مسیحیت نیز در کشور آلمان پخته می شد. مواد اولیه اصلی  نان همیشه ثابت باقی مانده است: آرد و/یا خرده غله، آب، مخمر یا خمیر ترش، و نمک. اما در کشور آلمان، به ویژه در شمال این کشور، از همان ابتدا آرد چاودار با آرد گندم مخلوط میشده است که  همان اساس نان مخصوص آلمان است، زیرا که در 3/2 انواع نان آلمانی چاودار هم در لیست مواد اولیه وجود دارد.

 

 

خوراکی های لذیذ آلمان

 

علاوه بر مواد ذکر شده، جو، جو دوسر، گندم اسپلت، و یا پیاز، مغز آجیل، دانه های خاص، و ادویه نیز اغلب به خمیر اضافه می شود. در جنوب و غرب آلمان، حوالی کشور فرانسه که به کشور نان سفید شهرت دارد، رنگ نان روشن تر می شود و بیشتر از آرد گندم استفاده می گردد. نقطه مقابل آن نان پومپر نیکل است که در منطقه وست فالن ابداع شده. در این نوع  نان که تیره ترین نان موجود در جهان است بیشتر از خرده چاوار استفاده می شود و نان نیز در تنور طبخ نمی شود بلکه بخار پز می شود. با این عمل نان سفت و مرطوب می شود و بیشتر طعم شیرین بخود می گیرد. این نان علاوه بر این مدت زمان طولانی تازه می ماند، و به همین دلیل نیز برای آشنایان دور از وطن مناسب تر است.

 

نام های متنوع و عموما غیر قابل تلفظ انواع نان غالبا برای خارجی هایی که در آلمان وارد نانوایی می شوند جالب جلوه می کند: نانی که در زبان آلمانی استاندارد "بروتشن" یا نانَک نامیده می شود در سایر نقاط با اسامی دیگری چون زه مل، وِکه، شریپه، شوستریونگه، و یا فنیگ موفل نامیده می شود. چه خوب که آدمی می تواند تنها با اشاره انگشت چیزی را می خواهد نشان دهد!

شما هم می توانید در انتهای همین مطلب نظرتان را با دیگران در میان بگذارید.

 بازگشت به صفحه نخست


نقل از :teheran.diplo

کد: 10735 تاریخ نشر: ۱۳۹۵ يکشنبه ۳ بهمن بازدید: 3182 ساعت: 2:21 عصر
نسخه چاپی نسخه چاپی     ارسال به دوست

اخبار مرتبط با این خبر



نظرات


تا کنون نظری برای این خبر ارسال نشده است

نظر شما

نام:
پست الکترونیکی:
نظر شما:
کد امنیتی:



نظرسنجی

عضویت در خبرنامه
نام :
ایمیل :
 

  توصیه‌های سازمان مدیریت بحران تهران برای پیشگیری از تب دنگی پایگاه خبری لقمه: سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شه...

  مهمترین علائم اختلالات تغذیه‌ای چیست؟ با توجه به تمرکز افراطی جامعه‌ آمریکا بر کمال‌گرا...

  خواص کاکائو را بشناسید نتایج بررسی های متعدد نشان می دهد، کاکائو برای حفظ...

موارد بیشتر...
ورود کاربران
نام کاربر:
کلمه عبور:
یاداوری کلمه عبور عضویت در سایت

گزارش و مقالات برگزیده

راهنمای خرید گردو/گردوی ایرانی یا خارجی؟ پایگاه خبری لقمه: در این مقاله به نکاتی پرداختیم که قبل از خرید گردو باید مد نظر داشته باشید.
میوه های ممنوعه برای دیابتی ها/دیابتی ها شیر را از برنامه غذایی حذف نکنند یک عضو هیات علمی دانشکده تغذیه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه بیش از 10 درصد جمعیت کشور را افراد مبتلا به دیابت تشکیل می دهند، شیوه زندگی مردم را علت اصلی افزایش آمار ابتلا به دیابت دانست و تاکید کرد:« ذائقه کودکان ما از سنین کم به مصرف مواد شیرین آشنا می شود لذا در بزرگسالی تمایل زیادی به مصرف شیرینی جات پیدا می کنند.»
گزارشی از كارایی برنامه جهاد كشاورزی برای افزایش تولید گوشت وزارت جهاد كشاورزی، برنامه‌های خود برای افزایش تولید گوشت را اعلام كرده است اما این تمایل به افزایش تولید، درشرایطی وجود دارد كه بهره‌وری پایین تولید گوشت در ایران، آینده منابع و همچنین امنیت غذایی كشور را به خطر انداخته است.
آیا چیپس خانگی هم بد است؟ بیشتر چیپس ‏های خانگی بسته ‏بندی شفاف دارند. وقتی این بسته ‏بندی ‏ها در معرض نور آفتاب قرار می‏ گیرد، روغن داخل ورقه ‏های سیب‏ زمینی بیشتر پراکسید می ‏شود و ترکیب‌ های مضر بیشتری تولید می‏ کند.