به گزارش پایگاه خبری لقمه، دوازدهمین نشست از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع «نقش آفرینی شرکتهای پیشران در تحقق امنیت غذایی» در محل مجمع کارآفرینان ایران برگزار شد. همچنین موانع و مسائل پیش روی گروههای صنعتی برای توسعه فعالیتها و رشد تولید و صادرات مطرح شد.
آرمان خالقی، عضو مجمع کارآفرینان ایران در این نشست، گفت: شعار «از مزرعه تا سفره» سالهاست که با هدف ارتقای کیفیت و کاهش قیمت در مجموعههای بزرگ تولید محصولات کشاورزی و صنایع غذایی دنبال میشود.
وی ادامه داد: حذف واسطهگریهای غیرضروری توسط مجموعههای زنجیرهای، موجب رقابتی شدن محصولات شده و اکنون ۸۵ بازار صادراتی برای کشور تعریف شده است. هر چند تحریمها و محدودیتها موجب نوسان در بازار شده، اما باید توجه داشت که فتح بازار صادراتی آسانتر از حفظ آن است.
این مسئول صنفی افزود: حفظ بازار صادراتی است که اولویت دارد و مهم است و با سیاستهای خلق الساعه مثل ممنوعیتهای صادراتی نمیشود این کار را به طور مستمر پیگیری کرد.
وی اظهار کرد: اقتصاد مقاومتی از طریق پیوند با اقتصاد جهانی محقق میشود، بهگونهای که حضور ایران در اقتصاد جهانی محسوس باشد. در واقع اقتصاد ما زمانی تقویت میشود که به اقتصاد جهان گره بخورد و آنها نتوانند ما را حذف کنند.
وی افزود: این روابط تجاری است که مناسبات سیاسی را شکل میدهد، موضوعی که در دیپلماسی کشور مغفول مانده است. شراکت با اقتصادهای سایر قارهها میتوانست آسیبپذیری اقتصاد کشور را کاهش دهد.
وی افزود: شرکتهای بزرگ دیپلماسی اقتصادی را تسهیل میکنند و میتوانند اقتصاد ایران را به عنوان یک مزیت به اقتصاد جهان گره بزنند و وابستگی ایجاد کنند تا به راحتی امکان تحریم وجود نداشته باشد.
خالقی با بیان اینکه در داخل همکاری بین فروشگاههای زنجیرهای جایگزین رقابتهای مخرب گذشته شده است، یادآور شد: حذف واسطههای غیرضروری موجب افزایش کیفیت و کاهش قیمت و کاهش گردش سرمایه بین تولیدکننده و مصرفکننده شده است.
وی گفت: حضور شرکتهای معتبر در بازارهای خارجی، زمینهساز توسعه فعالیتهای تجاری میشود. تجربه توزیع کالاهای بیکیفیت ایرانی در کشورهای تازه استقلالیافته شوروی سابق، نشان داد که ورود بدون استراتژی به بازارهای خارجی میتواند به اعتبار اقتصادی کشور آسیب بزند.
این عضو مجمع کارآفرینان ایران گفت: ما وقتی سرمایه گذاری میکنیم، این منابع و سرمایهها برای کشور باقی میماند و کسی که اینجا سرمایه گذاری میکند، بیشترین وابستگی و دلبستگی به کشور را دارد.
وی افزود: دولت باید با چنین افراد و مجموعههایی برخورد مناسبی داشته باشد و طوری عمل کند که این سرمایه گذاری افزایش پیدا کند، نه اینکه تصور شود بزرگ شدن شرکتها و تولیدکنندگان خطرناک است. گاهی اوقات نسبت به بخش خصوصی چنین تصوری وجود دارد.
وی با بیان اینکه بخش خصوصی به عنوان رکن اساسی اقتصاد، نقشی غیرقابل بازگشت در توسعه کشور دارد، عنوان کرد: دولت باید رویکرد خود را نسبت به بخش خصوصی معتبر مشخص کند. این برای جلوگیری از نوسانات تولید، توسعه داشبوردهای مدیریتی و سیاستهای اقتصادی پایدار ضروری است.