به گزارش لقمه، بر اساس اظهارات دانشمندان رنگدانه های گوجه فرنگی بنفش آن را از فرآیند بیش از حد رسیدن شدن باز داشته و مزه بهتری دارد، چرا که این فرآیند در نهایت به فاسد شدن محصول گوجه فرنگی می انجامد.

مطالعات پیشین روی گوجه فرنگی های بنفش اصلاح شده ژنتیکی نشان داده بود که وجود آنتوسیانین در این محصول عمر موشهای مستعد سرطان را طولانی می کند.

محققان در مرکز جان اینز نورویچ اظهار داشتند که یک راه برای بهبود زمان نگهداری این است که گوجه فرنگی را وقتی که هنوز کال است بچینیم و شرایط رسیده شدن را برای آنها به صورت مصنوعی با اتیلن فراهم کنیم اما نتیجه این امر از دست رفتن طعم است.

یک روش دیگر رشد گونه هایی است که هرگز به طور کامل رسیده نمی شوند، اما این گونه ها نیز هرگز طعم کامل ندارند.

در تحقیقات منتشر شده در مجله بیولوژی امروز، ماده آنتوسیانین به عنوان عامل کند شدن فرآیند بیش از حد رسیده شدن گوجه فرنگی های بنفش عنوان شده است که موجب می شود زمان نگهداری آن طولانی بوده و مزه به طور کامل بدست آید.

آنتوسیانین در پرتقال خونی، گیلاس، توت فرنگی و سایر خوراکی‌های قرمز و بنفش رنگ مانند چای ترش یافت می‌شود و این احتمال وجود دارد که این ماده میزان خطر ابتلا به عوارض قلبی و چاقی مفرط را کاهش دهد. انواع مختلفی از رژیم‌های غذایی ویژه لاغری وجود دارد که در همه آنها ادعا شده رعایت آنها باعث می‌شود افراد وزن کم کنند.

محققان همچنین دریافتند که گوجه فرنگیهای بنفش کمتر از گوجه فرنگیهای قرمز مستعد ابتلا به بیماریهای پس از برداشت هستند، یکی از مهمترین بیماریهای پس از برداشت کپک خاکستری است که توسط قارچ  " Botrytis cinerea " ایجاد می شود.

آنها اظهار داشتند که گوجه فرنگیهای قرمز را می توان برای ظرفیت آنتی اکسیدن آنها مورد بررسی قرار داد چرا که گفته می شود این گوجه فرنگی ها دارای بیشتری ترکیبات آنتی اکسیدان هستند.

نتایج این تحقیقات را می توان برای سایر میوه های نرم چون توت فرنگی و سایر گونه های گوجه فرنگی که در تنوع ترکیبات غنی هستند مورد استفاده قرار داد.

یانگ زانگ نویسنده اصلی این تحقیقات اظهار داشت که ضررهای پس از برداشت در نتیجه فساد محصول برای فروشگاه ها و کشاورزها یک مشکل جدی است که حتی افزایش زمان نگهداری تا یک روز نیز می تواند برای آنها شرایط بسیار متفاوت و مطلوبی رقم بزند.