به گزارش خبرنگار پایگاه خبری لقمه، فلفل سیاه و سفید عموماً به صورت پودر شده در فروشگاه ها و ادیه فروشی‌ها قابل تهیه است و هر دو تقریباً به یک میزان به تندی و مزه دار کردن غذاها کمک می‌کنند. اما در مطلب پیش رو به این خواهیم پرداخت که این دو چه تفاوت‌هایی با هم دارند و خواص و مضرات انها را بررسی می‌کنیم.

تفاوت های فلفل سیاه و سفید

فلفل سیاه و سفید دو میوه Piper Nigrum یا گیاه فلفل هستند که در جنوب آسیا یافت می شود. در نحوه پردازش آنها تفاوت وجود دارد:

دانه های فلفل سیاه زمانی که گل می دهند، چیده می شوند سپس در آفتاب خشک می شوند. این روند باعث به وجود آمدن لایه بیرونی فلفل سیاه می شود. از آن طرف به فلفل سفید اجازه می دهند تا به صورت کامل برسد سپس چیده می شوند. سپس آنها را برای چند روز در کیسه های حاوی آب می گذارند تا لایه بیرونی آنها نرم شود. پس از آن، آنها در زیر آفتاب مانده اند تا سفید شوند.

فلفل سیاه میوه نرسیده درخت فلفل است که به رنگ سبز است. این فلفل‌ها پخته و خشک می شوند و سپس پوست آنها ساییده می شود و رنگ سیاه در می آید.

فلفل سفید میوه رسیده درخت فلفل و به رنگ قرمز تیره است. دانه های آن تقریباً 15 روز در آب خیسانده و سپس پوست آن جدا می شود. زمانی که پوست از بین رفت، بذر سفید آن پدیدار می شود که همان دانه های فلفل سفید است که به شکل پودر استفاده می شود.

همچنین در برخی مطالعات مشخص شده افرادی که به طور کلی به فلفل حساسیت دارند، نسبت به فلفل سیاه واکنش بدتری نشان می دهند. این مهم است زیرا فلفل سفید فقط بذر گیاه است در حالی که فلفل سیاه کل میوه است. به همین ترتیب، ترکیب فلفل سیاه شدید است و باعث واکنش های آلرژیک می شود.

تفاوت در طعم و عطر

فلفل سیاه دارای عطری تند و طعم خاکی است.

فلفل سفید هم در عطر و هم در طعم تند است. به صورت کلی، فلفل سفید عطر و بوی شدید تر و تند تری نسبت به فلفل سیاه دارد.

همچنین فلفل سفید در طعم، حرارت را سریع تر به شما منتقل می کند. فلفل سیاه هم ممکن است به همان اندازه حرارت داشته باشد اما شما بعد از جویدن می توانید به آرامی حرارت آن را متوجه می شوید.

در رستوران‌ها بیشتر از فلفل سفید استفاده می شود، چراکه فلفل سفید باعث ایجاد زیبایی در سس ها، سوپ ها و سیب زمینی های پوره شده می شود. در واقع فلفل سفید به دلیل رنگ روشنی که دارد نسبت به فلفل سیاه که رنگ تیره دارد بیشتر استفاده می شود.

تفاوت در غذاهای مختلف

ممکن است منشأ فلفل سیاه و سفید یکسان باشد اما هر کدام در غذاهای مختلف ترجیح داده می شوند. بیشتر غذاهای بین المللی و بین قاره ای از فلفل سیاه استفاده می کنند اما در غذاهای چینی، تایلندی و فرانسوی بیشتر از فلفل سفید استفاده می شود. طعم معطر و سوزناک آنها طعم این غذاها را تقویت می کند.

تفاوت در بو

از آنجا که فلفل سیاه لایه میوه بیرونی آن دست نخورده است، حاوی ترپن های به وجود آمده در آن است. این ترکیبات طعم گل و چوب فلفل سیاه  را به آن می بخشند.

در فلفل سفید، این عطرها به دلیل از بین بردن این لایه بیرونی از بین رفته اند. فلفل سفید دارای بوی قارچ است که طی تخمیر آن ایجاد می شود.

تفاوت در ارزش دارویی

فلفل سفید در مقایسه با فلفل سیاه دارای ارزش های دارویی بیشتری است. در روش های درمانی باستانی آیورودیس و چینی، فلفل سفید به طور گسترده ای برای معالجه ورم مفاصل، مالاریا، یبوست، درد مفاصل، احتقان بینی، مسمومیت غذایی، حالت تهوع و وبا مورد استفاده قرار می گرفت.

تفاوت در ماندگاری

فلفل سیاه در مقایسه با فلفل سفید از ماندگاری بیشتری برخوردار است، بدون اینکه عطر و طعم معطر آن خراب شود و می تواند مدت‌ها در آشپزخانه شما نگهداری شود.

اما فلفل سفید را نمی توان برای مدت طولانی ذخیره کرد زیرا این حالت طعم تلخی در آن به دلیل پوسیدگی در آن ایجاد می کند.

شباهت های فلفل سیاه و سفید

از آنجا که هر دو فلفل از یک گیاه هستند انتظار می رود دارای خواص مشابهی باشند. آنها سرشار از ویتامین K ، A و C و همچنین منبع خوبی از فیبر رژیم غذایی هستند. در عین حال، آنها حاوی قند و کلسترول صفر کمتری هستند.

خواص فلفل سیاه

خواص فلفل سیاه برای سلامتی بسیار زیاد است. به همین دلیل به‌طور گسترده‌ای از آن در طب آیورودیک استفاده می‌شود. (آیورودا نوعی طب کهن است که در آن از گیاهان طبی، ماساژ و یوگا برای درمان بیماران استفاده می‌شود.) جزء فعال فلفل سیاه پیپرین نام دارد که مسئول طعم و عطر خاص فلفل است. پیپرین محتوی آهن، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، زینک (روی)، کروم، ویتامین A، ویتامین C و سایر مواد مغذی است. بهترین زمان برای افزودن فلفل سیاه به غذا، در اواخر زمان پخت است. زیرا افزودن زودهنگام فلفل سیاه موجب تبخیر شدن روغن‌های فرار می‌شود و عطر و طعم آن را کاهش می‌دهد. استفاده از دانه‌های فلفل سیاه در سوپ‌ها، خورش‌ها و غذاهایی که به‌آرامی پخته می‌شوند، باعث خوش‌طعم شدن غذا می‌شود.

افزایش جذب مواد مغذی

پیپرین موجود در فلفل سیاه قابلیت جذب مواد مغذی مختلف مانند ویتامین‌های A و C، سلنیم، بتاکاروتن و … را افزایش می‌دهد و به حفظ سلامتی فرد کمک می‌کند. به‌عنوان مثال محققان دریافته‌اند پیپرین میزان جذب کورکومین موجود در زردچوبه را تا ۲۰ برابر افزایش می‌دهد. کورکومین در مبارزه با سرطان، عفونت‌ها و درمان التهاب مؤثر است.

پیپرین با تحریک اسیدهای آمینه‌ انتقال‌دهنده در لایه‌ پوششی روده، موجب مهار آنزیم‌هایی می‌شود که مسئول متابولیسم ترکیبات مغذی‌اند. همچنین پیپرین از خروج مواد موجود در سلول‌ها جلوگیری می‌کند و از فعالیت‌های روده‌ای می‌کاهد. نتیجه‌ی این امر، افزایش شکل فعال و قابل استفاده‌ی مواد مغذی در بدن است.

بهبود گوارش

فلفل سیاه با تحریک جوانه‌های چشایی به افزایش ترشح اسید هیدروکلریک از معده کمک می‌کند. جالب است بدانید کمبود اسید هیدروکلریک در معده به مراتب مشکلات گوارشی بیشتری نسبت به مقدار اضافی آن، به بار می‌آورد.

فلفل سیاه با تسهیل گوارش موجب تسکین مشکلاتی مانند کولیک، نفخ، سوء‌هاضمه و یبوست می‌شود. همچنین فلفل سیاه به‌واسطه‌ خواص ضدباکتری‌اش در درمان بیماری‌های روده‌ای ناشی از باکتری‌ها نیز مؤثر است.

افزایش اشتها

فلفل سیاه می‌تواند موجب افزایش اشتها نیز بشود. تحقیقات نشان داده‌اند فلفل سیاه با تحریک حس بویایی، به افزایش اشتها کمک می‌کند. این ویژگی فلفل سیاه را به یک درمان عالی برای بی اشتهایی تبدیل کرده است. در طب آیورودیک، برای درمان بی‌اشتهایی توصیه می‌شود نصف قاشق چای‌خوری فلفل سیاه را با ۱ قاشق غذاخوری شکر زرد مخلوط کنید. این درمان را به‌طور منظم مورد استفاده قرار بدهید تا تأثیرات مثبت آن را در افزایش اشتها مشاهده کنید.

کاهش وزن

اگرچه فلفل سیاه می‌تواند باعث افزایش اشتها شود، ولی در عین حال می‌تواند راهی برای کاهش وزن نیز باشد. لایه‌ خارجی دانه‌ فلفل سیاه محتوی فیتونوترینت‌هایی است که در شکستن سلول‌های چربی مؤثرند. در سال ۲۰۱۰ در مورد تأثیر پیپرین بر سوخت‌وساز موش‌ها مطالعه‌ای صورت گرفت. نتیجه‌ این مطالعه حاکی از تأثیر فلفل سیاه در جلوگیری از ذخیره‌ی چربی در بدن بود. همچنین فلفل سیاه با افزایش سوخت‌وساز به سوزاندن کالری کمک می‌کند. فلفل سیاه با خاصیت ادرارآوری و افزایش تعریق، موجب دفع سموم و مایعات اضافی از بدن می‌شود.

ضد نفخ

فلفل سیاه یک داروی ضدنفخ است و موجب کاهش گازهای معده می‌شود و به جلوگیری از تشکیل آنها کمک می‌کند.

رفع گرفتگی بینی

فلفل سیاه با نرم کردن خلط، به برطرف کردن گرفتگی‌ بینی کمک می‌کند. فلفل سیاه به‌خاطر خاصیت ضدمیکروبی‌اش در بسیاری از داروهای سرفه و سرماخوردگی نیز وجود دارد.

ضد التهاب مفاصل

پیپرین موجود در فلفل سیاه به‌خاطر خاصیت ضدالتهابی و ضدآرتریتی خود در درمان التهاب مفاصل مفید است. این ادویه به گردش خون کمک می‌کند و درنتیجه می‌تواند از دردهای مفصلی ناشی از گردش خون ضعیف، جلوگیری کند. محققان دریافته‌اند که فلفل سیاه می‌تواند به کاهش احساس درد و علائم التهاب مفصل کمک کند.

خواص فلفل سفید

خبرنگار: محمدصالح حجت الاسلامی

 بازگشت به صفحه نخست