به گزارش لقمه، چای سنواتی که داستان آن از دهه هفتاد و پس از اینکه چای روی دست تولیدکنندگان ماند، آغاز شد و به دلیل کمبود نقدینگی در سالهای اخیر همچنان به قوت خود باقی ماند و اعتباری برای کمپوست شدن هم نداشت تا اینکه مجوز صادرات آن برای مصارف صنعتی صادر شد اما در پی این اقدام اظهاراتی از سوی رییس اتحادیه چایکارن مطرح شده است که رییس سازمان چای آن را رد کرد. به گفته ایرج هوسمی، رییس اتحادیه چایکاران صادرات چای سنواتی به کشورهایی مانند هند و سریلانکا که بزرگترین صادرکننده چای هستند باعث میشود آنها این محصول را دوباره فرآوری و به عنوان چای خارجی به دیگر کشورها مانند ایران بفروشند. از سوی دیگر نیز برخی با خرید چای سنواتی در داخل به همین کار مشغول هستند و این محصول را با بستهبندیهای شکیل روانه بازار مصرف میکنند. علی محرر در این باره به ایسنا گفت: عرضه چای سنواتی به نام چای خارجی در بازار ممکن نیست و مصرفکنندگان به خوبی کیفیت چای خوب و سنواتی را از یکدیگر تشخیص میدهند چراکه رنگ، بو و مزه چای سنواتی بسیار متفاوت است و کیفیت آن از بدترین چای داخلی یا خارجی پایینتر است که هر مصرف کنندهای به راحتی آن را تشخیص میدهد. وی افزود: در وادرات چای خارجی نظارتهای بسیاری صورت میگیرد و سازمانها و دستگاههای نظارتی اجازه چنین تخلفی را به هیچ کس نمیدهند. همچنین بر عرضه آن در داخل کاملا نظارت میشود اما سازمان چای در صورت مشاهده به شدت با متخلفان برخورد میکند. سالانه حدود 30 هزار تن چای در کشور تولید میشود که تنها 7500 تن آن مصرف داخلی دارد و بقیه باید صادر شود اما در دهه 70 مقدار زیادی از چای تولید شده به دلیل نداشتن بازار مصرف داخلی و صادراتی در انبارها انباشته و از مصرف انسانی خارج شد. حال پس از گذشت بیش از 16 سال از انباشت این محصول در انبارهای تهران و گیلان صادرات آن به منظور مصرف صنعتی آغاز شده است. بازگشت به صفحه نخست