به گزارش لقمه، در منطقهی خراسانجنوبی در بشرویه، یکی از مشکلات بزرگی که اغلب کشاورزان با آن دست و پنجه نرم میکنند و بیشتر اوقات چارهای جز تسلیم شدن ندارند، سکوت در برابر حیوانات موذی حفاظت شده از سوی محیط زیست است. حفاظت و نگهداری از حیواناتی که در معرض انقراض بوده و یا بهنوعی این تیپ حیوانات کم و یا نایاب هستند از اقدمات بسیار خوب محیط زیست است، اما در برخی اوقات شاهد گلایههای قشر زحمتکش دامدار و کشاورز جامعه هستیم که با حمله این حیوانات حفاظت شده به تولیداتشان، ثمرهی چندین ساله آنان به هدر میرود. سئوال اینجاست توسعه و رونق کشاورزی در روستاها، اهمیت بیشتری دارد یا حفاظت از حیوانات وحشی و تخریبکنندگان مزارع کشاورزی؟! با گذر از روستای عشقآباد نیگنان از توابع شهرستان بشرویه منظرهی عجیب و جالب توجهی میبینیم، مزارع زعفرانی که توسط شیشههای یکبار مصرف دوغ حفاظت میشود. «احمد بیکی» صاحب این مزارع در پاسخ به این شیوهی عجیب حفاظتی به ایسنا گفت: متاسفانه چندین سال است که مزارع زعفران ما توسط خارپشتها «سیمغوره» به غارت میرود که سبب شده ضررهای جبرانناپذیری به ما وارد شود و از طرفی این حیوان موذی تحت حفاظت محیط زیست است و اجازه استفاده از سموم آفتکش را نداریم. وی ادامه داد: به علت حفاظت از آنها جمعیتشان بسیار افزایش یافته است، از اینرو مجبور شدیم شیشههای دوغ را توسط یک سیم در اطراف مزرعه بصورت حصاربندی نصب کنیم و داخل آنها را چند دانهی ریز شن قرار داده تا هنگام وزیدن باد، شیشهها تکان خورده و تولید صدا کنند تا شاید این حیوان مردم آزار ترسیده و به مزرعه نزدیک نشود. احمد بیکی در پاسخ به پرسش ایسنا در خصوص تاثیر این روش در دفع خارپشت گفت: اوایل تا حدود 5 درصدی تاثیر داشت اما هماکنون گستاخی این حیوان موذی و بسیار باهوش به حدی رسیده که دیگر حتی از خود کشاورز هم نمیترسد و جلو چشمان خودمان به مزارع و دست رنجمان حمله میبرد. وی خاطر نشان کرد: این معضل به روستای ما اختصاص ندارد بلکه همهی کشاورزان منطقه بخصوص در روستاها با آن روبرو هستند و تاکنون چندین بار برای برطرف کردن این مشکل بزرگ به محیط زیست مراجعه کردهایم که فقط دستور تیرهوایی را دادهاند که هیچ ثمرهای نداشته است. به گزارش ایسنا با توجه به فرارسیدن فصل رشد پیاز زعفران، کشاورزان روستایی تقاضا کردهاند تا در خصوص این مشکل بزرگشان چارهاندیشی شود که امیدواریم مسئولان مربوطه پاسخ قانعکننده و چارهسازی برای برطرف کردن این مشکل قشر زحمتکش جامعه داشته باشند. روش کشاورزان برای مهار حیوانات موذی قابل تائید نیست «علی یزداندوست» رئیس ادارهی حفاظت از محیط زیست بشرویه نیز به ایسنا گفت: کشاورزان میتوانند از روشهایی مانند حصارکشیهای نیم متری در اطراف مزرعه، حفر کردن چالههای نیم متری، درست کردن برچین از خار و خاشاک، دیوارکشیهای کوتاه در اطراف مزارع، از محصولاتشان حفاظت کنند. وی اظهار کرد: کار حفاظت و حراست از همهی گونههای حیوانی در دستور کار این نهاد است و کشاورزان با تدابیر فیزیکی میتوانند از مزارع خود حفاظت کنند. رئیس ادارهی حفاظت از محیط زیست بشرویه در پاسخ به طغیان سیمغوره(خارپشت) در مزارع زعفران نیز گفت: برای جلوگیری از طغیان حیوانات بر اساس بررسیهای کارشناسی شده میرشکارهایی تعیین میشود که کشاورزان باید به آنها مراجعه کنند و اگر جمعیت و خسارت این حیوان زیاد باشد مجوز شکار برای اقلیتهای مذهبی صادر میشود که در شهرستان بشرویه اقلیتهای مذهبی وجود ندارد. یزداندوست در خصوص روش جالب کشاورزان برای دور کردن سیمغوره(خارپشت) گفت: خارپشت حیوان بسیار زرنگی است و حس بویایی قوی دارد و راهکاریی که کشاورزان برای دور کردن این حیوان استفاده کردهاند به دلیل اینکه خطری برای حیوان ندارد مفید است، اما اثرگذار و قابل قبول نیست. وی خاطر نشان کرد: یکی از نقاط ضعف خارپشت(سیمغوره) کوتاه بودن دستهای آنهاست که بخاطر این ویژگی فیزیکی نمیتواند از موانع عبور کند و کشاورزان میتوانند با استفاده از این خاصیت از روشهایی مانند حصارکشیهای نیم متری در اطراف مزرعه، حفر کردن چالههای نیم متری، درست کردن پرچین از خار و خاشاک، دیوارکشیهای کوتاه در اطراف مزارع، ایجاد آتش و سر و صدا همچنین گذاشتن سگ که خود یکی از دشمنان این حیوان است از مزارعشان حفاظت کنند. یزداندوست از کشاورزان خواست تا هماهنگی و تعامل بیشتری با ادارهی حفاظت محیط زیست داشته باشند تا بتوانند از راهنماییهای کارشناسان در راستای مهار حیوانات استفاده کنند. بازگشت به صفحه نخست