به گزارش پایگاه خبری لقمه ، غذاهای همیشه به نوعی نشانه‌ی از هویت قومی یا طایفه یک منطقه به حساب می‌آیند. بی‌تردید مسافران در سفر به هر منطقه مایلند با لباس‌ها و غذاها آن قوم آشنا شوند چرا که مثلاً با خوردن غذاهای محلی خوزستان می‌توان به راحتی با خصوصیات رفتاری و زندگی مردم پی‌برد. غذا و لباس نمایانگر ویژگی‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی یک منطقه هستند.
غذاهای عربی در اهواز مانند غذاهای ایرانی طبخ می‌شوند و این نشانگر آمیختگی فرهنگی عربی-ایرانی اهوازی است.
اهوازی‌ها غذاهای ویژه‌ای را برای ماه مبارک رمضان درست می‌کنند. از میان غذاهای متنوع آنها می‌توان به محلبیه (فرنی) ، سمبوسه ، هریس ، تشریبه که بیشتر در بین اعراب خوزستان رایج است و ماقوده که از نشاسته تهیه می شود اشاره کرد.
الگیمات نوعی دیگر از خوراکی سنتی خوزستانی‌ها ست که شبیه به زولبیا و بامیه و با اندکی تفاوت، در کنار قهوه تلخ عربی سرو می‌شود. قهوه از نوشیدنی‌های گرم محبوب خوزستان و اهوازها ست که خوردن آن در شب‌های رمضان نیز رایج است.
هریس، فلافل و سمبوسه از جمله غذاهای محبوب عرب‌های خوزستان است البته شهرت فلافل و سمبوسه خوزستانی‌ها در کل ایران آنچنان پیچیده است که این روزهای در هر نقطه از ایران مغازهای فلافل و سمبوسه فروشی زیادی این غذای خوشمزه را به مردم عرضه می‌کنند.
بازار لشکرآباد اهواز محل اصلی فروش فلافل شهر است و هنگام افطاری این بازار محل تجمع مردم می‌شود.
خورشت بامیه
خورشت بامیه یا آنطوری که محلی‌های می‌گویند مرگ بامیه از دیگر غذاهای سنتی مرسوم در میان خوزستانی‌ها ست که در ماه مبارک رمضان در سفره‌ی افطاری زیاد دیده می‌شود.
به طور سنتی در خوزستان دامپروری از فعالیت‌های اصلی مردم بوده‌‌است بنابراین گوشت ماده اولیه اصلی غذاهای محلی استان را تشکیل می‌دهد و مثلاً غوزی، کبابی از گوشت گوسفند است که به روشی کاملاُ متفاوت از کباب‌های رایج دیگر مناطق تهیه می‌شود. پس از گوشت، خرما قوت غالب مردم است.
شعث که با خرما و روغن حیوانی درست می‌شود شیرینی معروف خوزستانی‌ها ست که در سر سفره افطار آنها به عنوان دسر صرف می‌شود.
شما هم می توانید در انتهای همین مطلب نظرتان را با دیگران در میان بگذارید.
بازگشت به صفحه نخست
نقل از :مهر