به گزارش پایگاه خبری لقمه ، محققان در تحقیقات جدید خود دریافتند که نوشیدن مکرر قهوه در طول ماه به جلوگیری از بیماریهای کبد اتوایمون منجر می شود. تحقیقات جدید نشان داد که فقط نوشیدن چند قهوه در هر ماه ممکن است از توسعه بیماری کبد اتوایمون که به «پرایمری اسکلروزینگ کلانژایتیس» (PSC) شناخته شده است، جلوگیری کند.

التهاب کبد اتوایمون در نتیجه آسیب کبدی ایجاد می شود که به دلیل آنتی بادی های خود بدن و حمله آن به کبد صورت می گیرد.کلانژیت یعنی التهاب مجاری صفراوی ناشی از سنگ کلدوک (سنگ در مجاری صفراوی مشترک) که صفرا را از کیسه صفرا به روده کوچک انتقال می دهند.

این بیماری اغلب ناشی از سنگ کیسه صفرا (کله لیتیاز) است و با کله سیستیت (التهاب کیسه صفرا) همراه است.علائم این بیماری در این گونه موارد مشابه کله سیستیت است و به دو شکل مزمن (کولیک صفراوی) و حاد (کلانژیت صعودی) دیده می شود.

محققان کلینیک مایو در روچستر دریافتند که نوشیدن قهوه با کاهش خطر ابتلا به این بیماری که می تواند به سیروز کبدی، نارسایی کبد و سرطان صفراوی همراه شود.این ارتباط با این حال، رابطه علت و معلولی را ثابت نکرده است.

دکتر «کریگ لامرت» استاد پزشکی در کلینیک مایو گفت: یافته های ما در تحقیقات جدید نشان داد نوشیدن قهوه با خطر کمتر PSC در ارتباط می باشد.با این حال مصرف قهوه، با کاهش خطر ابتلا به سیروز صفراوی همراه نبوده است.

در میان گروه شرکت کنندگان و بیماران مبتلا به PSC بسیار کمتر احتمال داشته است که از مصرف کنندگان قهوه باشند.محققان گفتند: در میان شرکت کنندگان سالم، حدود۲۰ درصد بیشتر به طور منظم در زندگی خود قهوه نوشیده بودند.

تحقیقات دیگر نشان داد که افزایش مراقبت تسکینی یا مراقبت از آسایش تخصصی افراد مبتلا به بیماریهای ترمینال برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سیروز که پیوند کبد را پس زده اند ، مورد نیاز است.تحقیقات انجام شده توسط محققان دانشگاه آلبرتا در کانادا نشان داد که فقط ۳ درصد از بیماران در حالی که در بیمارستان فوت کرده اند، مورد بررسی قرار گرفتند.

«کنستانتین کارولاس» دستیار پروفسور پزشکی در دانشگاه گفت: در این تحقیقات کمتر از ۱۰ درصد از بیماران به مراقبت تسکینی ارجاع شده اند.وی افزود: ما در مورد بهبود کیفیت زندگی بیماران باید اطمینان بیشتری را به دست آوریم.

مراقبت تسکینی (Palliative Care) بنا به تعریف سازمان بهداشت جهانی دربرگیرنده همه اقدامات فعال و کامل برای کاستن از رنج و درد و بهبود کیفیت زندگی در بیمار است.مراقبت تسکینی بر کاهش علائم درد و استرس متمرکز است. این تحقیقات نشان داد که بیش از نیمی از بیماران در این تحقیقات درگیر درد و تهوع در روزهای پایانی خود بوده اند.

دیگر بیماران همچنین از نظر افسردگی، اضطراب، تنگی نفس و بی اشتهایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. به گفته محققان ۸۰ درصد به کرات در بیمارستان بستری شده اند و تحت روش های تهاجمی قرار گرفتند.مراقبت های تسکینی راهی را برای جلوگیری از برخی روش های پرهزینه و درعین حال در جهت بهبود کیفیت زندگی بیماران ارائه می دهد.

در حالت عمده این روش مختص به بیماران مبتلا به یک بیماری خاص است که به درمان پاسخ نمی دهند. نتیجه مستقیم بیماری٬ مرگ است و فقط به آرام کردن بیمار و کم کردن نشانه های بیماری در وی برمی گردد.

در کنار نام مراقبت پالیاتیو می توان به داروهای تسکینی اشاره کرد که دربرگیرنده تجویز دارو برای از بین بردن درد یا کاهش یک سمپتوم می شود برای مثال به دارو درمانی در رفع تهوع پس از شیمی درمانی یا حتی کاستن سمپتوم ها در آنفلوانزا اشاره کرد.

شما هم می توانید در انتهای همین مطلب نظرتان را با دیگران در میان بگذارید.

 بازگشت به صفحه نخست