به گزارش لقمه، این سبزی منبعی غنی از فیبر خوراکی، آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد معدنی است و به دلیل داشتن حدود 10 درصد کربوهیدرات که شامل5/3 درصد ساکاروز (کربوهیدرات موجود در قند و شکر) و 5/1 درصد نشاسته است، با سایر سبزی‌ها تفاوت دارد و هر 100 گرم آن حاوی 40 کیلوکالری انرژی است.

رنگ نارنجی هویج به دلیل رنگدانه‌ای از خانواده «کاروتنوییدها»ست و مقدار بتاکاروتن آن از دیگر کاروتنوییدها بیشتر است. بتاکاروتن هم مانند سایر کاروتنوییدها و ویتامینA ، محلول در چربی است. هرچند دانش تغذیه بر مصرف سبزی‌های خام تاكید دارد اما با پختن هویج ارزش غذایی آن افزوده می‌شود و هویج پخته از هویج خام آنتی‌اکسیدان بیشتری دارد و جذب بتاكاروتن آن افزایش می‌یابد بنابراین بهترین راه برای جذب بیشتر بتاكاروتن، آب‌پزكردن آن است. از سوی دیگر، هویج كلسترول خون را كاهش می‌دهد و مصرف آن باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و پیشگیری از بروز حساسیت‌های فصلی می‌شود اما به دلیل اینكه مصرف‌ هویج با پوست ممكن است باعث بروز نفخ ‌شود، بهتر است پوست آن گرفته شود.

در ضمن افرادی که چاق هستند یا اضافه وزن دارند، نباید با خوردن هویج دنبال معجزه لاغری باشند بلكه باید شیوه زندگی و نحوه تغذیه آنها تغییر كند. افراد مبتلا به دیابت هم باید در مصرف هویج اعتدال را رعایت كنند زیرا هویج حاوی مقداری قند است. البته در تغذیه افراد مبتلا به دیابت، غذاها بر مبنای شاخصی به نام «نمایه گلایسمی‌» دسته‌بندی می‌شوند؛ اندازه‌ای که نشان می‌دهد خوردن مقداری از یک ماده غذایی که حاوی مثلا 50 گرم قند باشد، در مقایسه با یک استاندارد (معمولا نان سفید) می‌تواند قندخون را افزایش دهد و غذاهایی که نمایه گلایسمی ‌پایین دارند (کمتر از 45)، کمتر و آهسته‌تر از غذاهایی با نمایه گلایسمی ‌بالا (بیش از 60) قندخون را افزایش می‌دهند بنابراین مصرف چنین موادغذایی‌ای برای افراد مبتلا به دیابت، بهتر است.

نمایه گلایسمی‌ هویج خام، متوسط است (حدود 49) اما حرارت طبخ هرچند باعث افزایش قابلیت جذب بتاکاروتن می‌شود اما نمایه گلایسمی‌ آن را افزایش می‌دهد و به حدود 85 درصد می رساند بنابراین افراد مبتلا به دیابت، باید هویج (به‌خصوص هویج پخته) را در حد متعادل و با توصیه متخصص تغذیه مصرف كنند.



بازگشت به صفحه نخست